Uykusuz

Mesth: Uykusuz geçirdiğim her gecenin hatrına Birkaç kelam koptu ki içimdeki fırtına Dinmeyecektir elbet ben yaşadığım zamanca Ölüm bazen çok yakın ölmek basit kanımca Sanınca ben sevdiğimi mutlu olmak güzeldi Bu duyguyu paylaşmak O kişiyle özeldi Sözeldi bütün sanrılar ve O gidince sancılar Bir katil misaliydi içimdeki sorular Sorunlar mı vardı uykusuz kalmaya sebep (ahh) Sevdiklerin yoksa artık bu geceye rest çek Reddet bütün sevgileri sen mutluluk adına Bir sigaram olsun yeter kalayım yalnız başıma Zamanla anladım ki bende sevgi falan yalanmış Bir başıma kalmaksa zaten baki olanmış Sulanmış bu bahçeme tekrar güneş doğar mı? Sen giderken söyle bari bu hatıra yalan mı? Nakarat: (No.1) Uykusuz bu adamın ruhu duygusuz ve yol yokuş Yürüdük hep yorulmuşuz sonunda tuttu mutsuzluk Nedeni ben mi? Fuck that shit boş ver gitsin Sen soğuk bi' kış gününde yaktığım bi' kibritsin Morfin: Bizle burda nefes alma sakın arka tarafa bakma Suratı asma bahşedilmiş yaşam buymuş anla Mutlulukla oyun oyna hüzün yanına gelene kadar Filmi baştan aç ve senaryosunu kurtar Izdırap ve Noise seni kurtaracak adamlar Düşman ve hainler mahkememde tanıklar Adımı sayıkladın ve kâbus orda bitti Bizim tayfa sizleri defterden sildi Gözyaşı sabırtaşıyla karşılaştı kalbimde Uykusuz geçen bugünde hatıralar nerde Bugünki dersimizde yeni birçok şey öğrendik Yaşamayı değil göze almayı bekledik Kartlar dağıtıldı ortada zar nerde? Sonbaharın geldiğinde mutlulukta son perde Güneş içinde karanlık saklı bir gün doğar Hayallerim hepinizi iki kaşık suda boğar Nakarat: (No.1) Uykusuz bu adamın ruhu duygusuz ve yol yokuş Yürüdük hep yorulmuşuz sonunda tuttu mutsuzluk Nedeni ben mi? Fuck that shit boş ver gitsin Sen soğuk bi' kış gününde yaktığım bi' kibritsin Relon: Ses soluk kesildiğinde sokakta bir çocuk belirdi her gece Karnı açtı yoktu parası bedeli olmayan hayatı Kırık bi kalbi vardı, gözünde 5 dakikalık bi' uyku armağandı Bi rüzgar esse yüzüme aksa gitse nefretim Kanla sulalı devletimde yalancı milletim Aşk peşinde koşturup da seks peşinde ölmedim Kozmopolitin ortasında kayıptı cennetim Silgi tozuna boğulu sayfam Relon rüyalarında geldi bir melekle Sabah ayazlarında eski bir yelekle simit satardım her gün Büyük ümitlerim, hayallerim hepsi bir sepette 8 yaşında öldü annem hayatımın bi değeri yoktu artık Ölüm benim için bir armağandı Tanrı vermedi Kimse görmedi gökyüzünden baktı ailem elimse ermedi Yani söyle ceplerim parayla dolsa kaç yazar ki Biri çıkıpta sorabilir mi sence nedeni neydi? Ağlayan yüzümde gün gelince gülebilir mi? Dostlarım yanımda olsa yetebilirmi ha? Nakarat: (No.1) Uykusuz bu adamın ruhu duygusuz ve yol yokuş Yürüdük hep yorulmuşuz sonunda tuttu mutsuzluk Nedeni ben mi? Fuck that shit boş ver gitsin Sen soğuk bi' kış gününde yaktığım bi' kibritsin