Beygir Ali

Verse 1: Kayra Alamet-i farikası nedir ki bu işin? Bir sarhoş rüyasında güneşler eritir İbaretim ben etten biraz da kemikten Yürekten gelenler yürekler örseler Artık hiçbir yer değildir mahallem Burası belası müşkül alem Yokum burada ben, bir gurbette gölgem Gudubetler burada musibetler bekler Ailemizin yüz karası yani bendeniz Hayli çelimsiz, hayli halsiz İşte bu şahıs doğduğunda sanki Damgasında basıldı belaya mıknatıs İstisnasız her gün gözümde büyür İstisnasız her gün birazcık ölür Aman durma dünya, kökünden sökül Her gün ayrı ölüp, her gün ayrı gömül Verse 2: Sorgu Beygir Ali bizim mahallenin virali Biraz uzun ikin bi' dal biraz da Rumeli İki dubleyle süreli gece yaralı bereli Sokak köpekleriyle ahbaplık kurduğu yere mi ait? Oraya yok vesait saat namüsait Surat beş karış zayi ettiği fırsatlarına dair Kalanlar kalmasa daha iyi fedai olur bari Durum narin her hain, buna şahit Payitahta oturdu kurtulup röpteşambırından Rahibin hükmü düştü Notre damnın kamburundan Biraz bi' kumla yaptı yıkılmasın korkusuyla Sanki kaleyi zaptedecek sevdikleri uykusunda Bu yersiz duygusu eğrisiyle doğrusuyla Olduğunca devam edip kaydırıp suyla Ekmeğini deniz tuzuyla geniz homurtusuyla Beniz sarı uyandı fail olmanın kuruntusuyla