Ayrılığın Senesi

Sana söz, buralarda durmam olmuyor giderim. Yapamam bu şehir kıyametin diğer sebebi. Ecelim beni bekler ömrümün bu son gecesi, Nasılsa doluyor bak yarim ayrılığın senesi. Kederdendir düşünme bile kalp sevendedir Çıkılmaz bi işin içindeyim ben senelerdir Kolay mı sandın yaşamak öyle boş ve sensiz Nadiren gülerim içimde depremlerin sesi Ararken bi sokak lambası altında maziyi Tanıştım gecelerle bir bendim ortada katil Son gününde hayallerini yitirmiş bi şair Ne anlatsam anlamaz bu bende ki aşka dair Manzaramda bir ceset güneş doğuyor yüzünde Saklasam da yetmez bakar dururum resmine Bir yanımda ecel hayallerimin ensesinde Bir tarafta ayrılık ölüm nedir ki söyle be Düşünmek bile öldürür başka birini yanında Alıştın mı kollarında rahat rahat uyumaya Asıldı boynumda durur öyle garip bi sevda Çekilmiş nefesim söz geçiremem bu aklıma Gözlerim karardı ışıklar altında sanki Yaralı bir kuşun kanatlarında atar kalbim Kesilmiş nefesim son sözümde sadece sevdim Yazılmamış bir hikaye olmasın bu derdim Dibe vuran bi gemiyim hayallerimin okyanusunda Terkedildim unutuldum bu aşk sularında Bir kelebek düşün ömürlük arzularıyla Bir de beni düşün yalnızım bu dert limanında Güneş doğarken batan umutlarım var benim Gülüşlerim sahtedir içimde yaram var benim Bekleyinim yok gidersem ayrı kalmaz ellerim Bir kadın tanıdım sevdim onu şimdi ellerin Yağmuru bekleyen çatlamış bi toprağım ben Yıllar önce terkedilmiş bir limanım ben Yıkılmış bi şehrin en büyük enkazıyım ben Çıkar kelepçelerimi yeter be insanım ben .. Sana söz buralarda durmam olmuyor giderim Yapamam bu şehir kıyametin diğer sebebi Ecelim beni bekler ömrümün bu son gecesi Nasılsa doluyor bak yarim ayrılığın senesi