Kaybedenler

BenYeni doğmuş bebekler gibi savunmasızOysa senKalbi kırık yorgun korkak çaresizFarzet ki benHazırım herşeye hayata dair insana dairOysa senÖfken kime neye unutulmuş çoktanUyan yattığın uykudanKaç kurtul korkularından hemenÇok heçmedenÇık dışarıya bağmurlar yağsınKalbindeki kuraklığın üstündeFırtınalar kopsa yürek kaldırmasaTutunacak bir dal olmasaEllerinden kayıp gidiyor gibi görünür hayatSana aşkla bakan biri yoksaGözlerinden anlaşılır kaybedenlerÇağırsan da dönmez ki gidenlerKalplerinde boynu bükük kardelenlerBir kez sarılsam ne olur diye diye