Miraç 1-2(münacat Bahirleri)

Sahibuttac velbürakı fi leyletil mirac, Hazreti Fahr-i Âlem Muhammed Mustafa ra salavat! Söyleşirken Cebrâil ile kelâm Geldi Refref önüne verdi selâm Aldı ol şâh-ı cihânı ol zamân Sidre'den gitti ve götürdü hemân Bir fezâ oldu o demde rûnümâ Ne mekân var anda ne arz-u semâ Kim, ne hâlidir, ne mâli, ol mahal Akl ü fikr etmez o hâli fehmü hal Ref' olup ol şâha yetmiş bin hicâb Nûr-ı tevhîd açtı vechinden nikâb Her birisinden geçerken îlerû Emr olundu Yâ Muhammed gel berû Yürü kim meydan senindir bu gece Sohbet-i Sultan senindir bu gece Ermedi evvel gelen bu devlete Kimse layık olmadı bu rif'ate Âşikâre gördü Rabbü'l-İzzetî Âhiretde öyle görünür ümmeti Bî-hurûf-ü lâfz-u savt ol pâdişâh Mustafa'ya söyledî bî-iştibâh Dedi kim matlûb ü maksûdün benem Sevdiğin cân ile mâbûdün benem Gel habîbim sâna âşık olmuşam Cümle halkı sâna bende kılmışam Ne murâdın vâr ise kîlam revâ Eyleyem bir derde bin türlü devâ Mustafâ dedi: 'Eyâ Rabbe'r-Rahîm Vey hatâ pûş ü atâsı çok kerîm Ol zaîf ümmetlerim hâlî nola Hazretîne nîce anlar yol bula Gece gündüz işleri isyân kamû Korkarım ki yerleri ola tamû Yâ İlâhî, hazretinden hâcetim Bûdurur kim ola makbûl ümmetim” Allahümme salli alâ seyyidina Muhammedinin nebiyyil ümmiyyil ve alâ âlihi ve sahbihi ve sellim Allahümme salli alâ seyyidina Muhammedinin nebiyyil ümmiyyil ve alâ âlihi ve sahbihi ve sellim Allahümme salli alâ seyyidina Muhammedinin nebiyyil ümmiyyil ve alâ âlihi ve sahbihi ve sellim Hak-Teâlâdan erişdi bir nidâ: Yâ Muhammed ben sâna kıldım atâ Ümmetini sâna verdim ey habîb Cennetîmi anlara kıldım nasîb Ya habîbim nedir ol kim dîledin. Bir avuç toprağa minnet meyledin Zâtıma mir'at edindim zâtıni Bîle yazdım âdım ile âdıni Hem dedi kim: 'Yâ Muhammed ben seni Bilûrem görmeğe doymazsın beni Avdet edûp davet et kullarımı Tâ gelûben göreler dîdârımı Sen ki mi'râc eyleyûb etdin niyâz Ümmetin mîrâcını kıldım namâz” Her ne vâki oldu ise serteser Cümlesin eshâbına verdi haber Dediler: 'Ey Kıble-i İslâmü dîn Kutlu olsun sâna mîrâc-i güzîn Biz kamûmuz kullarız sen şâhsın Gönlümüz îçinde rûşen mâhsın Ümmetin olduğumuz devlet yeter Hizmetin kıldığımız izzet yeter ! Yâ İlâhî, ol Muhammed hakkı çün Ol şefâat kân-ı Ahmed hakkı çün Gözüyaşı hakkı için âşıkların. Bağrı başı hakkı için sâdıkların. Aşk odundan ciğeri büryan içün derdile kan ağlayan giryan içün Yâ İlâhi, saklakıl îmânımız Verelim îman ile tâ cânımız Biz günahkar asi mücrim kulları Yarlığayub kıl günahlardan beri Kalbimiz iman ile pürnur kıl munisin gılman ile hem hur kıl Mustafa'ya komşu eyle ya Kerim Allah Cennet-ül firdevs içinde yâ Rahîm Sana layık kullar ile hemdem et Ehl-i derdin sohbetine mahrem et Hem Süleymân-ı fakîre rahmet et Yoldaşın îmân makâmın cennet et Yâ İlâhi, kılma bizi dâllîn Bu dûâya cümlemiz diyelim âmîn âmîn Ümmetinden râzı olsun ol muîn Rahmetullâhi aleyhim ecmâin