Gül Olur Geçer

Doğumdan ölüme, var olan devran Herkeste bir türlü, yol olup geçer Uzun sanır evvel, bu ömrü insan Bir bakar ki bir gün, yel olup geçer. **** Gelmemiş dünyaya, boşu boşuna Uymalı işleri, hem de yaşına Helal haram gözet, her dem aşında Bir lokma yese de, bal olup geçer **** Bu dünya ikbalî görülür serab Nice saray gördüm, bak şimdi harab Herkes, ilahi bir emre muhatab Kimi asi, kimi kul olup geçer **** Mesele, kendini bilmektir önce Fikr-edip âlemi, özden sevince Varlığa, birliğe iman edince Çölde olsa bile, gül olup geçer **** Zayıftır unutur, verdiği sözü Aslında balçıktır, bedeni özü Her mevsim değişir, cemali yüzü Kendisi kendine, el olup geçer. **** Bu beden olmuştur, ruhlara kafes. Geçmesin beyhude, sayılı nefes. Mutlak bir hesap vardır, terazi hassas. Her amel orada, tartılır geçer.