Canlı Duvarlar

Verse 1: Gölgelerim tokat vurur iğne iplik elleriyle Bugece neşem yok yüzüm kalır gözlerinde Ayaklarım dizçöker dikenli göz bebeklerinde Ölüm saçlarımda gezer beyaz renkler eşliğinde Benim kırık dalım elim yazar sızladıkça Garip bir sualdeyim hertarafım karanlıkta Yakın ve uzak gördüklerin hep kayıpsa Kulaklarıma fısıldar hüzün yüzlü baharda Siyaha bürünen gündüzüm ışıklarında Nacizane bir şarkıyım dudaklarının ortasında Yokuşların nefes keser divaneyim yollarında 26 yılım biter ölümsüzlük adına yasta Küçük bir alkış at selametle yürüyorum Güneş yüzüme bakarken yazdıklarımı siliyorum Seninde bildiğin üzere kelle koltuk yürüyorum Alkım ince bir fikir sözüm çürür biliyorum Nakarat: Yarabbim beni benle bırak Bir alevin közüne benzer günüm Mezarlığıma su dökün çok kurak Karaya vuramadı kaybolan ölüm. Verse 2: Hangi dine inandın ben seninle haramdım Zafer benim olmalı gülyüzünde şarkıyım Aklım infilak eder saçım beyaza boyansın Titrek ellerim yazar karanlık bir saftayım Parçalandı yüzüm ve bir parçam hüzün kalır Keyif bende dertli başım onlar beni aşık sanır Uyku gözüme dar gelir bu karanlıklar evim kalır Hayat makası dilimi keser adaletime söz kalır Güzel yüzlü mihracemin sabrıdır bu bildiklerim Aklım almaz ahenginin tavırlarını bekleyişim Söz dilimde durmadıkca kafiyeler benim sesim Beni bir derde salar vakit ben seninle gizlenirim Ver beni bana geri kibir kalbi kirletir Günahlarımın ortasında dinlenirken diriltir Günüm yüzüne hüzün kalıp saçlarımı pisletir Bir duadır dudaklarıma rabbim bilir söyletir. Nakarat: Yarabbim beni benle bırak Bir alevin közüne benzer günüm Mezarlığıma su dökün çok kurak