Halim

Nakarat: Zaman durmuyor, halim Yanıyorum, cümlelere tükendim Dumanlı kuytulara sindim Yol almaya varsa mecalim Verse: Kulaklarımda kendi parçam, hep bu, kendi köşemde Kendi başım, başımda hep kendimle, elemde Sigaram yandı bir kez, yandığınca içerle Küllerim savrulurken yatsı vakitlerinde Acizsin, her aldığın her nefeste verdiğinde Kaybolursun, kim olduğumun önemsizliğinde Sesimi elinle tut, boğ, inanma görmediğine Oluşum rastlantıysa, yokum, karşıma geç, var de. Samimi maskeler kuşan, benden müsade Tüm insanlık insanlığıma gölge Zaten tezatlarla doldum, et ve eyle Bir 93, haziranıyla taştı gel de görme Sağlıklı düşünde, yitir aklını, delirme Düşünmeyi düşlerim, düşüncelerde Zihnimde zıt paralel, düşüş lerim gök yüzüne Yazmışım çok mu, yazdıranın ruhu benimle Nakarat: Zaman durmuyor, halim Yanıyorum, cümlelere tükendim Dumanlı kuytulara sindim Yol almaya varsa mecalim