Bunu Yaz

Verse 1: Canım çıktı huyum çıkmadı hala karamsar Ama nedenlerim var hiç bir zaman olamadımki mazhar Pek göstermesem de ruhumda taşınır onca hasar Yine de gonca açar zor zamanda gülüyorum dıravdan Ben bıktım desem de hala peşindeyim hayatın Issızda kaldım lakin fısıltılarla yolumu açtım Yarım kaldım bazen aklım firardaydı oralı olmadım Bi soranı olmalı insanın dosta muhtaç kaldık Senin canın yanar mı kalbin hiç kanar mı Nedensiz sanarsın ama bu gözler gördüğüyle gamlı Kibrin zararı kibrin sahibine değil de zaten Mülayime zararlı karşılaşmak hak mı Karşı durmak haktır arkadaş yüksekten bakana Sonunda yalnız kalsak da onurludur yalnız yaşamak Bir gün gelir dost demekten tiksinirsin gamsız adama Haksız arama sen haksızsın sesini çıkarmayarak Nakarat: Bunu yaz Bir şairin intiharı gibi Bunu yaz Bir babanın istifası gibi Bunu yaz Bir delinin itikadı gibi Bunu yaz Beni yaz senin isyanın için Verse 2: Yıldızın tozundan evrenin bokuna evrilen İnsanlar hala mutlu ve bundan habersiz Arkasına sığındığın ne varsa bırak şimdi kenara Bundan kelli kendini bilmekten ötesi yersiz Boşuna konuşuyorum biliyorum ki sen yine Densizlik içindesin ve bir tek kendini seversin Saygıdeğer sensin kainatta teksin Tüm geri kalanlar bir sen etmez tek lokmada yersin Çoğunuz böylesiniz egodan kibirden Kabarmış sahte yüzleriniz ruhlarınız bitmiş Yuhlanırım belki dışlanırım belki gerçekleri söylerken Yine de biliyosun gerçekler serttir İnan ki ayrı tutmadım kendimi sizden Aynı hamurdanız nasılsa aynı saçma hisler Ama bilen bilir kendini zaten bundadır erdem Umrunda olmayanlara var mıdır merhem Nakarat: Bunu yaz Bir şairin intiharı gibi Bunu yaz Bir babanın istifası gibi Bunu yaz Bir delinin itikadı gibi Bunu yaz Beni yaz senin isyanın için