En Derine (Ft. Şanışer)

Bürün isyana içimi soğut biraz Dilimin ucunu biçiyor küfürleri bas Bugün az kala yakıyordum gemileri Az daha sabrımı zorlasalardı firar edecekti aklımdan ihtimaller Vardır hep iyi bahaneler Sistem ağzımı kapatır ama yazar kalemim en derin ifadeyi Suskunluk  sefil‚ rezaletim olur anlatamazsam bu metaneti Kalemi bırakıp silaha sarılan bir çocuğa borcum var‚ onun bu emaneti Sevgisizliğin  bir marifeti bu dünya ve onu fena akıbeti Ölüm ismimi deftere yazana kadar yine anlatırım be ne yapıp edip Saklama insaniyetini onlara aldanma ki aldatamasınlar Vicdan avlayamasınlar‚ yalan aklayamasınlar Yalakalar ve hasımlar, etrafını saran yalancı basın var Onca kayıp ve de onlarca yasın var, ama baş başa kalamadın göz yaşınla (hah‚ hah) Buna şaşırma, onlar gibi olmaya çalışma Çiçekleri ezenler hep vardır ama onların varlığına alışma Seni kendin olmaktan alıkoyanlar olacak, kendinle de yarışma Sen gülümse yeter ben ön saftayım hep sözümle sazımla Yalanı yerine‚ koyamam acı yerine Batarım en derine, yanarım ellerine Ooof Biliyorum onu affetmedin, bir anlık bir gaflet dedin Hasret çektin yine kasvet yerin, ama bu durumdan ona bahsetmedin Gözlerinde yeni şafaklar, eski geceler, eski heceler Eski defterleri soruyorsun şimdi garip hecele; yolu kaybetmedin Dikkat et sezmesinler, bezgin bitik bir seslesin sen Dinleyip kapılma fazla ki, sokakta bir gece yolunu kesmesinler Bıktın derdinin cümlesinden, yarısı kesik gibi tüm resimler Yalnızın derdi başkadır, aynını çekmeden gülmesinler Yalnız şiir, yalnız dua; uçurumlardan vardın suya Omuzlarına kalmış dua, herkes her b*ku yanlış duyar