Geceye Gönül Verenlere

Acılara mana vermekten başka bi çarem yok Yaşamak namahrem Gün görmeye tutmuyor yüzümüz al beni burdan bir tanem Gönülden talan var yağmalara rağmen ben hep müstahdem Bana dünya verme bu lanet yeri sevmek benim için çok israf be Hayalin istikrarına kapılmak zarar körpeysen Doğruyu bulmak mümkün değil artık bin kere görmekle Üstündeki gömlekle, ya da içtiğin tütünü sevmekle münasebetin başlar Hayata dair isyanın olur bi minvalde Sabırla bileyledim kılıcımı namertin boynunda Geçtim araftan cehennme senin bilemediğin zorlukta Kendimden korkumdan sustum kendimden korkumdan Derdimden soldum bak bana gitti gözlerim yoklukta Kara günler geldi bu son kulvar Kellemi sen kurtar Merhem yok katran var Dibine düştüğün yere saklanma Gözüne duvar çektiysen yıkamazsın yumrğu vurmakla Geceye gönül verdiysen güneşin bir kez daha aklanmaz