Intro

Artık maskeler etten. Bu düzen zamanla kanına işleyip gerçekliği kör edene dek tekerrür edecek. Bu koku; teninle sevişirken diz çökme, kalk! Şayet kemikten sıyrılınca etin, kendini çok önce kaybettiğini hatırla. Düşülmüş çukurun düşlerini bir kenara bırak, rahatla. Tırnakların hala yerindeyse; kurtulmak için bir sebebin var demektir. Unutma, bu karanlığı umutların yakacak. Kaybet, yine kaybet. Tekrar dene, başar. Afi Ares 25.KARE!