Korkularına Pusma

Verse 1: Ben içimi dökersem kaçın sel basar memleketi Boş satırlar altında denden eki kadar anlamsızım zaman Kaderim senle tekim aşk bitmeyen bir kabus gibi Kış ortasında yak canımı, istersen bir daha gelmesin bahar Sırtımda tasam var can pazarı gönül evim karaborsa Kırık tüm pencereler akan tavan yalan sana korsan Bir yol çizerken gidiyor ayaklarım, hayatla mücadeleme set çeker Keşke düşüncelerimi bir kez bana sorsa Uf ne zor bu yükle uyan kükre, orman ürkek görmesin tüfekle Acıları pas tuttular yürekte, küllüklere gül ek ve bekle Yarım kalan dilekle, yarınlar zaten pus Bir de yolumu sen gelip sis etme Dert biz etle tırnak raple ister hisse leşler Gel boğul karanlığıma sonra anlam ara bu kor güneşte Yaram kanamıyor beleşten egolar alın terime neşter Aklım sarmış anımı mazilerde beklemeden ateşler Nakarat x2: Skor yazmak zor bu maça dalma bataklık kulaç at Bakma kabus uyku kaçar güneş doğsa son bulacak Bu vuslat içinde ateşten yana buzlar Lav oldu susma çığ düşür karşında korkularına pusma Verse 2: Kayboldu mutluluğun resmi miladı doldu boyaların Kafamda kaleme vurgun milyonlarca ressam oyalanır Bak! Midesiz mi sevmişim ben hepsi yalana doyamadı Sonunda kapanır ayaklarıma yere düşen tüm foyaların Ne fayda bıkkınlığıma yenik korkular? Kazandım, bak şu gözlerimin içinde mimik morgu var Yıpranmış fotoğraflar silik sorgular Bu azılı suç dönüştü dünya merkezilerine, mağma etik normuna Kapşonu çekip kaç bak bu gönlüm rutin belaların evi Misafir olanlar bile benle zorda yer almadı gelip Tutup tüm planları devir üstünde yılanlara tak yemi Tamam kapansın kapan inanma sana ederler onca yemin İçi boş dışında maskeleri var, al bu suret der Saygıda kusur et, 22 yıllık sükunet der Husumet çıkar yok, sözlüklerim huzur ne bilmiyor Kulaktan dolma isyan; bi fıkradır içimde ki zulme Nakarat x2: Skor yazmak zor bu maça dalma bataklık kulaç at Bakma kabus uyku kaçar güneş doğsa son bulacak Bu vuslat içinde ateşten yana buzlar Lav oldu susma çığ düşür karşında korkularına pusma