Günaymadı (Ft. Kaptan)

Ahiyan: Bütün millete hiç yoksa iki yıllık yalanım var Yok edin bok herifin biriyim ciğerim çöp Sen otur kalkma yerinden öperler bir yerinden Aklımdan bir şey kalırsa beraber yiyelim lan Söz veriyom tutamazsam kafama sık Bu kadar dumandan tiksinirsen de durma damara gir Neden böylesin, böyle huyun, böyle seviyon anana sor Benimle orman iyi mi değil mi benden hiç yok arama çok Bir kuduz kadar agresifim tüm itlerin yerine koy Yaz mağaraları kadar sıcaktır içim, gitte serine çek Ben yanındayım hissetceksen iliklerimi koluna sar Sen burdaysan akıllı ol, olan biteni rayına sok Okul kazancam para yatırdım ailemin hiç güveni yok Öyle dik durursan indirirler omuza felç Bunlar bir şey değil gel de evimin içini gör Lan ben acıncak halde değilim alış gördüm üzeni çok Bir lavuk tanır mıydın FSM yolunda tabaka Bir de bir tesbihi var elinde ve kan çanağı cigaradan Sen hafızanı zorlamadan çıkarırsın ismini Ben bir dal sigara görmeden gülen yüzümü çıkaramam Bana bencil deme bencil olsam olmazdı hiç ederim az Bağırmıycam lan kırıp dökmüycem üzmiycem seni bu kez Sana başka insan yok ya sanki aldırmıyolar bana nefes Çatı kaşımdan poz izdüşüm kabus gör ve kederi kes Aga derdim yok mu, ben top mu yerlerin onlara kafalar yüksek 15 kez ben dedim onlara lan emin ol biz kardeştik Baba kalpte kırıldık, çok iyiydik, dosttuk biz madde görüldü Anlık sinirlendim, sildim can ciğerimden oldum sevinin Yanlış söyler bin paracı, benden duy hatta ağacım Sen dahil bütün onlar bilmezler yalnız kalmakta nedir İnşallah düşmezsin ben gibi müptezel itlere ben de ne salak oldum Ve de doğruyu yaktım içtim yanlış olmakta benim Yalnız kalmak da benim, bongu dibine kadar almak da benim Oldu biten hep huyum ondan içerim, adım atsam taklada atmasam ipteyim, Aferim ibneyi oynayın hepiniz Çok içtim ömrümü yediniz, yolu geçtim çok büyük eliniz bunu lütfen benim için içiniz Nakarat (Ahiyan): Böylesi hiç olmadı gülüm ömrümde günaymadı Kaderime sor bana sor ne günahı Kaptan: Canıma verdiğim kaçıncı ağır hasar bu cevap ver Yarına kendimi sağ çıkaramazsam bunu yakıp gel Kulaklarını aç bu sokak ölüm doğuruyor Dünyaya sataşıyorum denizin ortasından biraz açıkta İnsanlar bulaşıklar dirilmiycek yıkık kent Sevdiğim bir soyunup bir giyinmiycek açıkça lan Anama küfretmeden önce bilip yetim diycek hasımlar Her kahpe başına 250 gr tüttüresim var Şimdi hiçbir filme dalmıyom Bu kendi hayat kavgam inan Azrail'in bile hiç şansı yok Beni bu dert dağında izleyip durun umrumda değil Denizin ortası darda fazla adam almıyor O meşhur paketlerden peşpeşe bitti Gecenin ağrılarını dumanlarla besleyeceksin Ben hiçbir zaman yılmadım bıkmayıp deftere çektim bu hissi Yakında kim olduğumu öğreneceksin değiştim Her gün aklıma getirmiyorum ölüp gidenleri Ölüp giden benim çözüm sürem nedir Köreldi geçtiğim her ten üzünden dedim Sözümde duramadım böbürlenip kömürlü gözlerim Sevinçte tanışmadı tıpkı bir gönüllü el gibi Göğünde yemle kavuşacağına inandığımı sen de bil Kesin bir sonuca bağladım sorunlu düşleri Ben Bursa'nın sokaklarında rap yazan bir serseri Nakarat (Ahiyan): Böylesi hiç olmadı gülüm ömrümde günaymadı Kaderime sor bana sor ne günahı