Tevazu

Tevazuda kalp, hiç usanmadı halinden Öğrendi çok, katıksız cahilden Dediler ki yol değil bu gittiğin Dedim ki yok başka yol kalbimden Yaşamak lazım, ne bilirdim evvelden Hayat öğretti fazlasını mektepten Dediler ki dert değil şu çektiğin Dedim ki çok çektiğim elinizden Eskisi, yenisi, aynı şey hepsi Gündüzü, gecesi, bak ömür tükendi Derdini, çilesini çektiğim dünya Sefasını, baharını hep ellere verdi Sabredip, sebat edip gülecekmişim güya Yandım da ateşlerde bir su vermedi