Afşar Ağzı

Sene bin üç yüz altmış bir tamam Gövel ördek gibi yüzmeli gelin Senin bana yar olduğun bileyim Ala gözlerini süzmeli gelin Çağlayıp akıyor şu çayın özü Hiç aklımdan gitmiyor şu kızın sözü İn ey damdan Afşar'ın kızı Yolcu yolundan eğlenir mi hiç Giyinmiş libasın gelin naz inin (Geyinmiş libasın gelin nazınan olmalı) Methini vereyim cura sazınan Yörük Kırat'ınan yavru bazınan Binip sağlığında gezmeli gelin Giymiş libasını salınıp gelir Doğan aylar gibi dolunup gelir Koynunda memesi terleyip gelir Göğsüne maşallah yazmalı gelin Ne kadar methetsem ben senin methin Kimya toprağında yoktur kıymetin Ne olur şu yiğide versen himmetin Giyinip sallanıp gezmeli gelin Giymiş libasını da yilkinip gelir Suna geyik gibi silkinip gelir Belikler dalına dökülür gelir İnce bel üstüne sal ala gözlüm Güzel keklik gibi her kafeste yatarsın Seher vakti bülbül gibi ötersin Yare kirpiklerin keman atarsın Onun yarasından ölmeli gelin Afşar'a biçerler ala sonyadan Murat alır güzel seven dünyadan Kayseri'den Karaman'dan Konya'dan Çok aradım hiç birisi sevdiğime benzemez