Arkın'ın Ağıdı

Siniler sehil sineği Issız kaldı ağ konağı Yoz koyunu şurda dursun Oynaşır camuz ineği Bağlar ebrüşüm kuşağı Sıyrılır düşer aşağı Şu canıma sebeb oldu Abeş Ağanın uşağı Bağlar ebrüşüm kuşağı Coşarı atar fişeği Sebebim deyem mi anam Abeş Ağanın uşağı Haçin'de konağa çıkar Gözlerinden kanlar döker Biz bu yana yürüyünce Nazif'im arkamdan bakar Dağlarda da olur geyik Ağamın da gözü büyük İfadeye çıkıncağız Kiraz'ım ellemen derik Oturanlar oturanlar (Bir) kelem sarık saranlar Göçtü m'ola Avşar ili Ocağımı batıranlar Kara Hasan'ımın kaşı (...) Ömer'in döşü Hoplar gelir uşakları Tataroğlu zorba başı Yol üstüne hayma tutar Gelen geçen insin deyi Havılı koygun döktürmüş Duyan atlı binsin deyi Yerde kır atın göbeği Sofraya koydum tabağı Cıvıl cıvıl cıvılaşır Ömer'imin üç bebeği Ünlü Acacıklar ünlü Düşmanına deve kinli N'edeyim arada kaldı Çocuklar gülgülü donlu Acacığın uşakları Ebrüşümden kuşakları Deliler kavgadan gelmiş Boşalmış ya fişekleri Hele del'Argın'ım hele Trabzon sarar bele Ben anan kulun olduğum Feyzi'mi kovermişler göle Altında dorusu çöker Kuyruk kuluncunu döğer Kervana dükkana gitmiş Her gören Arkın'ı öğer Yoruldum yola oturdum Felek vurdu ben bitirdim Bazar-örenine giden Ben bir dor'atlı yitirdim Hasan Ağa Bekir Ağa İtaatım hepinize Elif ile Ahmed Kehyem Ben salamam kapınıza Yazıda kaldım yazıda Dünya malı yok gözümde At oynadırdı Arkın'ım Yiğidim Sandal-Özünde Davarı soluna koyar Gözinen onunu sayar Kervana dükkana gitmiş Her öğen Arkın'ı öğer N'ettin benim dor'atlımı Benli benli kır atlımı Teneşire çıkardılar Enli enli suratlımı İl göçtü de ben de göçtüm Yalın ayak yola düştüm Ayan olsun Sarı Beyim Bugün yayla suyun içtim Beş döşekten yer ettiğim Fitilli çarşaf örttüğüm Perişanım Sarı Beyim Küsüp de ayrı yattığım Gitmem Kal'enin yoluna Sitilik vurmam koluma Ben Beyime aşık oldum Tambura verin elime Çuha şalvar tırnağında Altun yüzük parmağında Böyle büyüttüm yavruyu Kozanlının örneğinde Bizim atlı beş mi idi Düştüğü yer taş mı idi Kadan alam ağ Derviş'im Altı patlar boş mu idi Arkın bindin çil (tayına) Dursun dünya alayına Ben yavruya düğün kurdum Kızlar dursun halayına Şehidlerde yanar çıra Melekler iner ışığa Hiç bir şeyi yok diyorlar Kaa'il oldum bir kaşığa Şu yavruyu kim soyd'ola İlahi kanlar kusası Hiç bir şeyi yok diyorlar Yok mu kekilli kesesi Erzurum'un yolu iki Yel estikçe gelir koku Acep garip dedi m'ola Şu yavruyu yuyan fakı Aşalım gönül aşalım Dersim dağına düşelim Harput'tan Diyarbekir'den Adıyaman'da kavuşalım