Eğil Dağlar Eğil Üstünden Aşam

Eğil dağlar eğil üstünden aşam Yeni de talim çıkmış nasıl alışam Ölmeden bir dahi yara kavuşam Ah n'eyleyim gine dağlar dumandır Gitti yarim geleceği gümandır Sarı çiçek ile donandı dağlar Yeşil yaprak ile şen oldu bağlar Ağam sen gideli didem kan ağlar Ah n'eyleyim yarim ellere yar olmuş Dünya bana zından olmuş dar olmuş Altın tas içinde kınam ezildi Gümüş tarak ile zülfüm düzüldü Ağam sen gideli didem bozuldu Anam kirmenini almış eline Dönsün baksın yavrusunun haline Kendin ettim kendim buldum kime ne Ağlayalım ana yazım bu imiş Divitte kalemde görgüm çok imiş Ak suvadan evimizin yapısı Kitli kaldı odamızın kapısı Böyle m'olur el oğlunun hepisi Ah n'eyleyim ellere yar olmuş Dünya bana dört köşeli han olmuş Varın bakın demir kapı sürgülü Siyah saçlar sırma ile örgülü O kız bana küçücükten vergili Kalmadı sabrım buna can mı dayanır Seher vaktı yar uykudan uyanır Varın bakın ceviz altı döşeli Yanım belim ilaç dolu şişeli Alt'ay oldu ben bu derde düşeli Ah n'eyleyim aramızda dağlar var Seni orda beni burda eğler var Yağmur yağar sular akıp coşma mı Evimizden çift güvercin uçma mı Ehl'islamdan bir kız bana düşme mi Ah n'eyleyim gine dağlar dumandır Gitti yarim geleceği gümandır Çık yukarı bağlasınlar başını Kim ağlatmış sil gözünün yaşını Gavuroğlu yazıda mı buldun eşini Ah n'eyleyim yarim bana yar değil Küstün ise barışalım ar değil Aman ben de kız değilem gelinem El yanında boynum buruk zelilem Dedi soysuz altı aya gelirem Aylar geldi yıllar geldi yar gelmez Ben ne bilem elim ermez göz görmez Ana beni kaldırmışsın atmışsın Gökyüzünde durnalara katmışsın Kadrim bilmez bir soysuza satmışsın Değeri geçmiş imanı kaçmış dinsiz yar Ben ağlarım kendi güler soysuz yar Ağam çizme giyer koncu dizinde Al yazma bağlanır şavkı yüzünde Ahdım kalsın şu deyyusun kızında Ah ben ağlamayım kimler ağlasın Şu benim gönlümü kimler eğlesin Mürekkep kabını duvara astım Yazdım mektup aldım bağrıma bastım Şu yalan dünyadan umudum kestim Ya sen gel buraya ya ben varayım Elmas kadehleri ben doldurayım Gece demez gündüz demez kor kaçar Beşik arasında günlerim geçer Buna yanık sevda derler tez geçer Ah ben ağlamayım kimler ağlasın Şu benim gönlümü kimler eğlesin Ağam budur senden benim dileğim Dert üstüne dert bağlıyor yüreğim Nerde kaldı ala gözlü meleğim Ah ben ağlamayım kimler ağlasın Şu benim gönlümü kimler eğlesin Ağam sen gideli dışa çıkmadım Darayı zülfümü fese sakladım Mor mintanlı yiğitlere bakmadım Tez gel ağama (okunmuyor) (Bu kısımdaki kelimeler okunmuyor) Geceleri uyku girmez gözüme Yastık tiken olmuş batar yüzüme Uyma dedim uydun eller sözüne N'edeyim dünyayı dünya malını Gönül arzuluyor eski yarini Yüce dağ başında nevruzum susuz İnanın cahilim duramam yarsiz Hem anasız hem babasız hem yarsiz Ellerin köyünde yurtsuz yuvasız Haydi gidek senin ile bahçeye Derdimi çıkıladım koydum bahçaya Şimdi rağbet güzel ile akçaya N'eyleyim dünyayı dünya malını Gönül arzuluyor eski yarini Ağamın giydiği ketenden gömlek Dünyada yoğimiş öksüze gülmek Bize yaramadı gurbet beklemek Bir dahi güvenmem yarim var deyi Gelirse yollamam hasret zor deyi Ağam İstanbul'u mesken mi tuttun Gördün güzelleri beni unuttun Sılaya dönmemeye yemin mi ettin Gayrı dayanacak halim kalmadı Mektuba yazacak sözüm kalmadı Ağamın döktürdüğü burma kuşağı Kime koyup gidiyon oğlan uşağı Gurbet ele kaba serdin döşeği N'eyleyim dünyayı dünya malını Gönül arzuluyor eski yarini İstanbul'un türlü çeşit boyası Yüzüme bakmadın karnım doyası Kör olup da Allahımdan bulası N'eyleyim dünyayı dünya malını Gönül arzuluyor eski yarini Posta yollarını dolanıyorum Yitirdim yarimi aranıyorum Ağam sağlığına güveniyorum Sağ olanlar gelir bir gün evine Yakışmaz gurbetlik taze geline Bu yıl ayva çoktur dallar götürmez Dağlar tiken olmuş kervan oturmaz Benim bağrım yufka sitem götürmez Ben garibim yar yüzüme bak benim Söyündürme çıralarım yak benim İğde çiçek açtı yaz gelir m'ola Gönül bu sevdadan vaz gelir m'ola Şaşırıp da soysuzlara düşürme Gelir m'ola dal fesini eğerek Gelir m'ola bıyıkların burarak Kuyunun başında kalayl'aşırma Kadir Mevlam düşmanımı şaşırma Şaşırıp da soysuzlara düşürme Ben garibim yar yüzüme bak benim Söyündürme çıralarım yak benim Ocağını çatmış taşını koymuş O yar ben'unutmuş eşini bulmuş Doluya borana başını koymuş Bilmiyon mu benim sana yandığım Ellerim koynumda mahzun kaldığım Kuyunun başına gelmesin eller Bugün meraklıyım açılman güller Gurbetten yarimi geliyor derler Gelir m'ola dal fesini eğerek Gelir m'ola bıyıkların burarak Yine yeşillenmiş Kerme Bağları Bakarım erimez dağların karı Bergüzar yolluyor ellerin yari Saçlarım boynuma düzer ağlarım Ellerin yanında güler oynarım Verdiğin yazmayı ateşe attım Kül ettim benzimi yoluna baktım Ya senin tecellin ya benim bahtım N'ideyim dünyayı dünya malını Gönül arzuluyor eski yarini Ağam sen gideli yedi yıl oldu Diktiğin dikmeler meyveye geldi Seninle gidenler sılacı oldu Tez gel ağam tez gel olma muhannet Gurbeti icat eden görmesin cennet Ellerin mektubu gelir okunur Şu benim gönlüme hançer sokulur Bir ah çeksem karlı dağlar yıkılır Arı gibi geçinirdim sır ilen Geçti gelin ömrüm ah u zar ilen Bir dahi kavuşsam nazlı yar ilen Aramızda dağlar var Ah n'eyleyim seni orda eğler var *** Hasan Usta Ağzından (XXII 58) Sarı çiçek mor menefşe zamanı Hiç durmayıp ağlamanın zamanı (Bu kısımdaki kelimeler okunmuyor) Atım yanaşmıyor binek taşına Kolum ulaşmıyor eğer kaşına Daha neler gelir benim başıma Ben n'eyleyim aramızda dağlar var Küsme yarim barışalım eller var *** Bülbülü suvardım altın tasılan Çok günler geçirdim kara yasılan Beni sever idin çok hevesilen Ya ben ağlamayım (okunmuyor) Verdiğin yazmayı bürüneyim mi Çıkayım ellere görüneyim mi Şu gurbet ellerde sürüneyim mi Ya ben ağlamayım (okunmuyor) Cevizin yaprağı narindir narin İçerim kan ağlar dışarım serin Yolunu beklerim bir taze gelin Ya ben ağlamayım (okunmuyor) Cevizin yaprağı düştü dalından Kahpe felek yarimi aldı elimden Korkar oldum ayrılıktan ölümden Ya ben ağlamayım (okunmuyor) Yazmalar içinde karalı yazma Düşmanlar içinde ağlayıp gezme Yazarsan mektubu kahırlı yazma Ya ben ağlamayım (okunmuyor) Garibin cezvesi kaynamaz oldu Şu bülbül dillerin söylemez oldu Sen gideli de haylı yıl oldu Mektupta yer kalmadı gel diye diye Öldüm gurbet elde de birtanem *** Hacı Turanoğlu ağzından (XXII 58) Sabahtan kalktım ki kuş katar katar Ayrılmış eşinden ac'acı öter Kınaman ahbaplar ölümden beter Tez gel ağam yine bayram geliyor Herkes sevdiğine ağam neler alıyor