Yüce Dağ Başında Varam Oturam

Yüce dağ başında varam oturam Var mı benim gibi eşin yitiren Var beni beni oy beni beni Oy beni beni sürmelim seni Yüce dağ başında kara gidelim Hayvadan usandık nara gidelim Burda gönül eğleyecek bir yer yok Gönül eğleyecek yere gidelim Kaleler kaleler kanlı kaleler Kaleler altında beni yaralar İkimizi bir tabuta koyarlar (Bu kısım elyazmada okunmuyor) Yüce dağ başında kar katar katar Eşinden ayrılmış bir keklik öter Yarimin üstünde bir karış otlar Otlar solmayınca gönül mü geçer Benden selam söyle emmim kızına Sürmeler çeksin de ala gözüne Ağlasın da elin vursun dizine Gidiyorum gelemem gayrı Çıktım yüce dağlara da oturdum Derdim elli idi yüze yetirdim Sevdiğimi kara topraklara yatırdım Ağla gönül gülmek sana haram oldu Ceylanın yolları göbekli diken (Ceyhan'ın yolları göbekli diken olmalı) Sinemi sinene sorayım derken Ayırdılar beni nazlı yarimden (Bu kısım elyazmada okunmuyor) Aşağıdan gelen geline benzer Boyu uzun selvi dalına benzer Boyuna bosuna kurban olduğum Çimenli yaylanın gülüne benzer Yokuşa yukarı belin kırılsın Gümüş orak ile derin delinsin İlahi yazıcı kolun kırılsın Benim için mi yazdın kara yazıyı Kefenim biçildi kaynadı suyum Zekiye Hanım görmeden gel kuzum Asi yollardan suna boylum gel ağla Nasıl dayanayım aslanım sana