Dünden Beri

Yazmaya başladım seni kaybettiğim günden beri Bir şeyler ağır geliyo sana yinede kinlenmedim Saçlarında bir tel gibi sallanıyorum oysa Anlımda namlusu var bu sevginin dünden beri Kalbimi parçalayan o taaruzlarına kararlısın Aşk kentim yeniden gökkuşağına bulanmışız Kayboldum teninde bir kez daha arar mısın? Sarmaşığım başka birini benim gibi sararmısın Çek üstümden baharı, her yanım zarar ziyan Bu şehirden gidemezsin yıkılsa tek bi liman Şiirler ölmeden ne olursun çık aklımdan Ama önce beni öldür gönlündeki mayınlarla Kalbimde puslu hava, soğuk bi kış günüyüm Kazaklarıma saklı kokun saç teline örgülüyüm Bu aşkı anlatamam, duygularımın sansürüsün Bi memleket misin, bense sürgününüm.. Nakarat: Ben seni uzaktanda sevebilirim Hiç bi şeyim kalmadıda canımı sana verebilirim Emin ol hiç kalbini yormam Sığamadıysam hayatına kendi başıma gidebilirim Soğuk bu hayallerde kendi canıma kastım var İnan ki utanıyorum bahtımdan Öyle çok kül oldum ki yakmıyor bu yangınlar Oysa ben seni istedim sadece tanrımdan Kendimi atamadım bu boşluktan Gönlümde dinlen artık yıllar yılı yorgunsan Ben hala komadayım ne denli yoktuysan Artık bende hayret ediyorum içimde çokluğuna Artık sanada gelemiyorum, yollarımda adın var Gözlerimi açamadım hiç karanlığına korkumdan Rüzgarımı saçına bağla ciğerlerimi katran Hayallerim o gökyüzünde uçurtmalarım uçmaz Gözaltlarım simsiyah bi gökkuşağı Nasıl sapladın ki göğsüme bu kör bıçağı? O hayallerini benim gibi dert bulasın Sana ayırdım ben gönlümdeki son mezarı