Gökyüzün Olabilirim

Artık acı veriyor saçlarında yaşayamamak Umutlarıma hiç bu denli koşamam Sen bi meleksin ve ben sadece hissediyorum Hayat bi mendil olur gözlerimde yaşaran Başka bahara kaldık artık ben yokum Ve istediğine sarılabilir ölüm vari kolların önünde sıradayım , ölümde sıradayım Tükendi sevgilerim fazlasıyla sıradanız O gün çok bulutlu bi haldeydim Dokunsan ağlardım , konuşsan anlardım Şiirler ihtişamı yitirmişti gözlerinde O gün gel deseydin ben ardıma bakmazdım Yağmurun yanaklarına dokunuşuydu matem Geldim ecel kapındayım halen Gözümde herkes sahte tüm aşklar bahane Artık gidebilirim, beni sen ittin bu hale Azalan direncimle sana açtım ellerimi Kimseye söylemedim aylardır değiştigini Uyuyan duygularım hayata açtı gözlerini Üzülme yine sana bu aşkı betimlerim Her gün uyuyorum o simsiyah kokunla Mutluluktan ölebilirim bir gün ecelim olursan Her gecemde hüsran masamda yokluğun Ben gökyüzün olabilirim öyle boylu boyunca 6 senenin ardında bi dershane yolu Seni bulduğum o çocukluğum acı bi sonla dolu O mevsimde kaldım ölümüm haziran olur Hala dokunduğun kalbim parmak izleriyle dolu Gözümde can çekişen bir cesedin şoku Aşkı gözlerimden oku Kolaysa hücrelerime dokun Seni ince ince taşıyorum şu kalbimin derinlerine Önümde koca bi engel ben hala sarhoşum Şimdi kar yağıyor avuçlarıma Bakınca dudaklarına Yüzüm yok umutlarına Kendi ettigimi buluyorum ben her geçen gün Artık istediğin kadar git başka birinin kollarına Yanlış anlaşıldı tüm hislerim Sevince sevilmedim değerdi bil istedim Sen onca şiire konuktun değer ne bilmedin Ki gönlümden akan kanı kalbinle sil istedim