Yarım Kadın 2

-Verse 1: Yıldızları seyre daldım, umutsuzluk adım Seni kaybedemem kaybolurum, ezberim yanılır İki tarafım ölüme doğru bir dilek tutalım Her gece aklımda kalan o lanet olası Sarı saçlarında bi çok kez kayboldum Bi çok kez bahar oldum gözaltlarına yağmursuz Ben hala gitmek isterim senden hep sağduyusuz Aslında sen değilsin yüzüme gülmeyen bu dünya namussuz Seninle yanlışlarımı yenmem Kalemi kır at, sana bir şiir daha vermez Bir şiir bana elzem sen hala dinlemezsin Başka birine yazılmış gibi sıyrılır gönlümden Seni gönlümden parça parça taşıdım Parçamparça benliğimde bir ihanet asılı Seni vermedi hiç kaderin silinmeyen yazısı En azından benimlesin, en azından hayattayız -Nakarat: Karanlık sokağında benliğimden vazgeçtim Senden vazgeçtim, hayattan vazgeçtim Vazgeçilmez bir kadındın ama vazgeçtim Gökyüzümü süslüyordun ay karardı ayıp ettin Ayıp ettin içime sinen duygulara Sana yakışmadı bir yalana savrulmak Başka kalbin unutuşunda duyguların hapsolmaz Yarım kalan bir kadında başka birine yar olmaz -Verse 2: Sende kaldı sahi keşkelerin yarısı Benden sonra gelecek olan pişmanlığı tanısın Artık ölene kadar duygularıma sağırım Unuturur belki seni gecelerin bi yarısı Ölmeden önce gel kırıklarımı topla Kokun var hatta beni bıraktığın o parkta Birini sevdiysem kalbimden başka biyere koymam Zalim duygularını bi şair daha yazmaz Şiirler intihara sürüklüyor bir ahmağı Gözyaşının değemedi her mutluluk kurak kalır Bitki örtüm sana bulanır, kalbinin ikliminde Nasıl yaşarım anlat bana buz tutuyor gözaltlarım Kahverengi gözlerinde 23 yıl hatrım var Ve çıkamadım ki 23 yıl kara kıştan Gözlerimde gözlerinin beyazlığı Rüzgarlar yokluğunu saçlarından almışlar..