Nefret

Gözlerim kan çanağı İçimdeki Nefret; Ceza çarpı Fuchs gibiyim Nefret ettiğim adama dönüştüm Nerden baksan puşt biriyim Deli nefret alır benden benliğimi Ben değilim bebe ben ben miyim ki? Şeytan olur nefretin varlığına destek Nefret yer beni iyi ama Bu nasıl bi' duygu ki ele geçirir beni "Ben kimim?" derim ben Uyumadım uyku, ki uyuyamam Nefes alışım ele verir beni, ben delir'ce'm O andır ki eder insan isyan Vicdansızlarla uğraşırken kalmadı bende de hiç vicdan Duyduğum en kirli haz azalsa biraz Nefret ele geçirirken beni Savaşır sevgim, sevgim eder nefret Kendinden bile nefret gelir bile bile Yine sevmeye çalışırken yara açar nefret, nefret, nefret Büyüyo'du içimdeki kin Piçin teki sayesinde piçin tekiyim Benim içimdeki "İçip sıçıp günü geçireyim." Derken [yeni] bi' haber gelir [sikik] [neşeliyim] Bütün kaygılar beynimi ele geçirir Kör eder beni, göremem sebepleri hiç Fakat yok olur nefret Bulursan kaynağı dönersen hayra En az beş kez ayda çıkıyo' bi' kavga Saymak zor, boş yere dövüş etmez hiç fayda Saçım uzun diye dırzolar alayı da bipolar Sataşır a- lafla tekme aparkat Dayak yiyip gidiyolar anca Yobazları döve döve harca Alayını para misali Kinimi kusmalıyım dönmesin bana diye bi' daha hiç