Bi Derdim Yok

Yeni bi umutla sen çiçeklerini topla ve saçlarına taç yap çünkü sensin kraliçem Rüzgarına paha biçen bi mutluluk elimde şimdi dönüyoruz beraber aşk denilen koca hiçe Buluttan ilham alıp gözlerime damladın ya, şimdi hangi yana savrulayım ne olur karar ver Hiç bi şehir sen kadar ben olamadı, bunadır üzüntüm muhakkak anlatırım eğer dinlersen kesildi nefesim inan soluk almak zor geliyor, bana dar baktığından gülüşlerin bol geliyo ben aşkın en sert tokadını yedim ulan, sensizliği koy bi bavula nasıl olsa tınlamıyom satırlar anlamsız, umutlar karanlık. ömrüme her saniye eskisinden zararsın eskisinden karanlığım yokum sakın üzülme nasıl olsa başkasını benim yerime koyarsın Nakarat: Bi derdim yok inan, dudaklarımı ısırmaktan başka derdim sol yanımda açılan aciz bi yara Sen yine umutlarımı hapset ki gözaltlarım eskisinden kızıl bakar sen bile dayanamazsın kağıtlar önüme dizilip adının her bi harfinde secde ediyo kaleme ağlıyolar hatta ve gelicek olmanın telaşesinde dualarım sen izinde acı bi romanın zikredilişine katlanmam kanasın gönlüm be, dahası öldüm ben, beyaz kefene sarıp başımı toprağa gömdüğünde saçlarının rüzgarını içime çektiğimden satırlarım öldü yani kalemi kağıda gömdüm gel saçlarını uzatma sakın görmesin başkaları benim gözümden seni buna dayanamam başkasını koyma yerime sakın koyma yerime belki vedalarını bi nebze rahatlatır bi nebze rahatlarım yokluğunu başımdan atıp başıma sen gel ki roman bitsin hatırlayıp ufacık ellerinde en saf hali buysa aşkın bu şehri terkederim inan sade adım kalır