Değersiz (Ft. Rapojen)

RAPOJEN: Hakedene ver değeri cünkü haketmeyen hiç bi boktan anlamaz ve kalbin düşer olur kelepir. gözümde yok değerin sus konuşma hele bi dinle gecemi aydınlatır elde fenerim. Yandıkça soğur yüreğin,buzullar kaplar bedeni. beyninde tonla sebebin.istesende bulamaz yerini, sakla kafana düşüne durma içine atıp durma derdini. misafir oldu melek korkularına kanat gerdi. döndükçe miğdemi kaldıran dünya,sancılarla. basarken aklımı kafamı yasladım namlusuna Gerçekten gerçeklerede inanmayı bıraktım yalanlar sahi gelir inanırsın zamanla. önce tut kendine verdiğin sözleri, öldürdüm, bakiçimdeki saf olan bütün hissleri ve dişleri omzuma geçiren şeytanın ruh ikizi. bi gün gitmek istersem buradan.tutamaz kimse beni. NAKARAT: Dönse talih,Kader gülse bari,Bize, kafanda aynı takınlar varsa bizdensin herkez fani gider herşey ani biter, ölümler soğuk dostum hiçbirinde yok talih AKEN: Konuşma, sakın konuşma. Ben heybemde saklıyorken umutlarımı soğuktan Hangi iklim tercümanın olur söyle yirmibir boktan sene ulaşırken bulutlara yine bi yalnızlık, dumanı yakar belki belki başka şehirlerdir bütün saçma derdin anlamazsın. vakit geçer sende saati sallamazsın öyle umursamaz tavırlarda aynı kadrin geceyi gömdüm huzura doğru kalktı sanki paslı kilidin aynasında kalemi kırdı bütün haykırışlar yasaklı bi ton cümle önüme duvar gibi dizilmişken bi anlamı kalmamıştır sadakatin kıymetin bilinmiyo, o halde kulaklığını çıkar ve yalnızlığı terket bi hamlede çünkü onca dostun ortasında tek başına savaşanlar demir attı