Karınca Yuvası

Verse: Neyi anlattığımın bir önemi yok Gidenler aklıma geri dönemiyo Beynim uyuşuyo fakat ölemiyo Aynada kendimi bile göremiyom Klişeler üstüme yapışmış Buna anneciğim bile alışmış Seni tanımamış aklım karışmış Aklımı karıştıranlar yakılmış Aşmış bedenimi ölümcül sular Meleklerim gönülsüz susar Mezarına sur'a üfle bir tutam Aklım bir olup senle sır tutar ? Düğündüğüm benim yüzde üçümse Düşünmek benim gizli gücümse Aklımın kaybı bence bir lütuf Şimdiki halimi izle gülümse Portatif kalbim apandisit gibi Gereksiz ancak tıbben gerekiyo Hayatım bi çölde akan nehir gibi Serap görenlere kısmen gözüküyo Utanıyorum ama doğmuş olmaktan İnsanlardan soğumuş olmaktan Okulda bildiğimi okumuş olmaktan Bileğime jilet izi dokumuş olmaktan Sıkıntı bitince sıkıntı başlar Bir nefes alsam kanım yavaşlar Barışla barışanın aklı savaşta Hazırım üzerime gelin yavaştan Kafamda kurunca ilaçlar arttı Tüm derdim benim kadardı Duygusuz olmak basit bi sanattı İnsanlar tanrıyı yarattı. İçinde olduğum karınca yuvasından yer yüzüne doğru uzanan boşlukta. Benim neden karınca olucağımdan haberim yoktu seanslarında. 45 numara üstü, gerçek bi tanrıyı andıran ayakkabılardan kaçtım Bu dünyanın arafı bence yanlızlık, yönünü belirleyen paslı bi tabela. Sahte bi gülüş tonlamasında tanıdığım insanları aynı sahtelikle gömdüm Şimdi baktığımda tüm karınca yuvalarım ceset dolu, gömülücek yalnızlık kalmadı. Öyle olsun dedim ismail. Ama adımıda ben seçmedim. Yinede öyle olsun dedim. Öyle oldu.