Issız Köşelerde Kaldım

Ben bu şehre Ayaklarım sancılı ve az geldim Üşüyünce akşam açmış korkularımla Tutamadım uçan sevgileri Konuşamadım Anlayamadım Anlatamadım Issız kaldım Issız kaldım Dönüyorum Sarı kum çiçeklerime Bir gün belki yine Çoğaltıp ellerimi Çoğaltıp gözlerimi Çoğaltıp yüreğimi Gelirim geri