Şehir

[Hook: Allâme & Ados](x2) Zor gülüyor Yüzüm askıda "Gitme!" diyor Bana şehir hep gizleniyor Kara gökyüzü zerk ediyor acılara beni [Verse 1: Allâme] Çilen ben, içim, dışım dert, kadehler savruluyor Otuz yıllık öfkeyim, görüntüler karıncalanıyor Keşkeler [?nüfuzahlar?] gururu tırmalıyor Geçen zaman selviden bi' yar, durma, saçları yol Gün bela, gece huzur için tek sermayem Çoktan unuttum geçmişi fakat yumruklar sert hâlen Yazabilmek cesaret, insan için umut rezalet Eksilerini çıkar hayatının, ne kalır hesap et! Mesafeler fiziksel jargon insanî telaşlar Bu radyoaktif topraktan bi' aitlik yok başka (Hayır!) Beyazlar aldı başını, gitti Var olduğum bu evren çatık kaşlı, kirli Yüzünü kara dumanlar okşar İntihar tek [?şartlı?] kuşku on beş dak'ka dert İçdahın acabasında cehennem dört metrekare bi' yer Bu ateş düştüğünden fazla yaktı Sana şeref ve bana da sağlık versin ölmeden hayat bi' kez [Hook: Allâme & Ados](x2) [Verse 2: Ados] Beşirin ellerinde leşe dönüştü neşem Gönül [?kayım?] meşe Vakit geberdiye geçer, sen her sabah umuda gebe Hududa bak lan, elini uzattığına değmez hedef Kasvete gel, taze benliğin vuruldu ton tepede Biz de çok gülerdik düşüne, düşmeden önce [?Gerçekle&Yer çekle?] acıyı buluşturup öpüştürmeden önce Bak abin hep ince, zamanı gelince, zararı derinden, kararı tecrübeyle sabit haklı yetince Sırtımda bıçak koleksiyonum, gecem pare pare Zihnimde insan hikâyeleri birbirinden lanet Distopyamda hayattasın, gel de şimdi şükret Geçmişinle hesaplaş da gelecek için küfret Bak abim, hayat tatlı değil, çatık kaşlı Beni gençliğimde gör'cektiniz, şimdi tadım kaçtı Şeytanlar uzun saçlı, günahlarımı saçtım önüne [?] yok, uykuların kaçsın [Hook: Allâme & Ados](x2)