Kıyamet Senfonisi

Sonbaharın ışıkları geçiyor bulutlardan Kanıyor rüzgarın kanadı Sen bin yıllık uykundan uyanırken bir sabah Susacak göklerin ağıdı Gecenin nefesi gökte Vuruyor ışığın kalbine Sonsuza kadar sürmez bu çirkin zafer Bu kıyamet senfonisi bir gün biter Döner kırlangıçlar sürgün diyarlardan Ve melekler de gün gelir elbet güler Elbet güler Sonbaharın ışıkları geçiyor bulutlardan Kanıyor rüzgarın kanadı Sen bin yıllık uykundan uyanırken bir sabah Dinecek rüzgarın ağıdı Gecenin nefesi gökte Vuruyor ışığın kalbine Sonsuza kadar sürmez bu çirkin zafer Bu kıyamet senfonisi bir gün biter Döner kırlangıçlar sürgün diyarlardan. Ve melekler de gün gelir elbet güler Elbet güler.