Öğlen Uykusu

Kalbimde sen olmasan bu yollar bitebilir miydi Güneşin batışı öyle izlenebilir miydi Uyuya kaldığımız şarkılar kapatır mıydı gözleri Olmasan eğer nefes ne kadar mutlu ederdi Gece çöktüğünde üstüme kokladım Başını göğsümde hayal ettim ben yine Ve her sabah güneşinde O evi sana yakıştırdım ben Şakaklarım uyuştuğunda ağlama vaktim geçmiş demekti Ve her kesildiğinde nefesim sana güçlü görünmem gerekti Şimdi satırları yazdıran sensiz bir öğlen uykusu Yastığımda boşluk kokusu