Düş Perdesi

Dertler kapımda konuşlandı Duydum hakkımda konuştuklarını Bu defa mutlu olur sandın Ve girdin hayatımı kemirip kalktın Umudum sahibinden satılık Kaygılarını getir tutarım elinden Belki düşerim ama bir daha eğilmem İki olsun bir kadını daha seversem Dertler kapımda susup kaldı Açtım kapıyı ve surat yaptılar Rakı sensiz açılmazdı Giderayak gel bize son kez sarıl Bu başımı belaya da kendim soktum Kapımda zırlıyor bak itin hep Bir daha gelipte canımı sıkarsanız Toplayıp hepinizin hayatını sikicem Olmuyor artık anladım Sarıldım ecelime sen sanıp Değdiğin her tene düşmanım aşkım O yüzden hüznümü yarıladım biramı açıp Gel kederimin içine bir göz at Nerde bu kadının insafı heyhat Bende yorgunum arkadaş Yüzdüm açıklara dönemedim aklım kalmış sende Beni neden üzüyonuz anlatın Bak kalbim kırık evin kaskatı Bacadan girme kapıdan kovmam Yaşlı bir portreyim anladın? Tilbe'yi dinleyip ağladım Çünkü kayıyordu o an da yıldızlarım Ama sen sarıl yemin ederim susacağım Sana açmayacağım da içimi kimlere açacağım? Beni yine üzüyorlar annem Sen yan odada uyuyorken ağlıyorum gece Gizlice içiyorum Bez dolabın içi tişört ile değil de doluyor şişeyle İnanmışlığımdan vurdular anne Şu gönülün yarası geçmiyor Neşeyle kederi yoğurup verdiler Şu kadının kokusu bir geçmiyor Soyut bir şehirim üç harfli Bu yalnızlığımın ruh hali bozuk Aşk'ı üç harfli sanıyorlar ama Aşk bazen beş harftir İzmir'in dağlarında çiçekler Benim dağlarımda sen açtın Senin yanındayım üzülme desen ya Seveceksen adam gibi sev artık Öyle sarılma görmemiştir Travego'nun en arkası Seninle hangi peron da ağlamıştık? Gözlerin neden kararsız? Etrafımız dolu leş kargası Kazanırsak kaybedecek miyiz? Metaneti yitik otogarların kavuşamayan çocuklarıyız Bir karavan alıpta kaçmayacak mıyız? Mezarımı kendim kazdım gel göm Bu hayata daha fazla katlanacak mıyız? Yerim de ol da gör yapraklar dök Bitmiyor sesine ihtiyacım Şu mesafeler içimde hep kiracı Leş gibi sevgilim bilinç altım ama Gidelim buradan her şeye razıyım Beni rahat unut diye Sırf daha fazla canın yanmasın diye nefretler bıraktım sana Seninle evimizin terasında anılar biriktirip Yıldızlara anlatmak isterken Ayaklarıma öyle hayaller bağladım ki dibe battığımda bir daha çıkamadım. Sen hep güzel günler gör ama olur mu Kazıyıp atacağım içimden demiştim inanmadın Çetelesini tutmuyorum artık ne zaman geleceğinin İyileşmeme az kaldı Artık tenine değen elleri koleksiyon yaparsın sevgilim Ha bu arada kendime de iyi bakardım Büyük ihtimalle ben daha iyilerine de layığımdır kesin Hiç ağzını açıp bir şey söyleme sen Takvimler de şu göğsümü darlıyor Salak bir tip oldum ansızın ağlıyorum Özlüyorum her gece bak Aşk sanıp her söze kanma Daha güzel olabilirdi her şey Ama genelde bana da bu kadarı kalıyor Yaşamadığı şey kalmamış kadını Hiçbir şey heyecanlandıramıyor Bir yetimhane bahçesinde ki gözü yaşlı çocuk gibiyim Küçükken güzeldi büyüdük birden böyle olacağını nerden bileyim Limana demir atmış dertler mürettebat ise bezmiş gergin Eğer olur da batarsa bu gemi Güverteye saplarım ben kalbimi Akşamlarımı gel renklere boya Yoruldum hayatım bir siyah bir beyaz Ben kimseyi merak etmedim bu kadar Ben değil miyim acı dertlere doyan Herkesten uzak bir dünya düşledim İçinde senle ben ne olur az dayan Baksana her şeyi taktım kafaya Şu detayları sarı renklere boya Yanılmaz hisler, yanılmaz özlem Neden izin verdin yaşandı söyle Şu canımı yakan çirkin şeyler Hayallerimizi nasıl siktin söyle Attın kucağına bir gavatın Hem kendini hem bizi nasıl hırpaladın Yaşamadığın bir bok kalmadı değil mi Tarifi olmayan boşluklardayım Tanrım sana bazı dualarım var Bir sabah uyanayım geçsin her şey Karın boşluğum da hep ağrılar Bir sabah uyanayım gitsin herkes Benimle bağını da kessin herkes Kaybolayım sokağında bir şehrin Eminim hiç bir şey yolunda gitmez Bazen gitmiş gibi olur ama yetmez Senle ben garip bir düş perdesi Umut bu ne acı kirlenmesi Bugün iyi bir şey yaptığını sanan herkesin Yarın karşılığını beklemesi Ve şimdi gidiyorum bu şehirden Beni bir daha kimseler beklemesin Zoruma gitmesin mi sevdiğim kadının Arkamdan bir boka sap olamaz demesi