Efkarım Sahile Vurdu

Anıl Yıldırım: Şimdi tokat yemiş gibi ruhum biz aslında İmkanımız olduğu halde imkansıza zar attık lan durum budur Sana güzel hatıralar bırakmak isterdim Fakat sen halen onun izlerini taşıyordun Kudurup durur dalgalarına yenik düştüğüm ıssız bir deniz Gözlerime inanamadım yosma dipdibeydiniz Ve hayalini kurduğumuz evi onunla tutmuşsunuz bravo Ben seni yere attığım izmarit ile attım yenisini yakmıyorum Bende düğüm atmak yerine kestim ipi bittin Kusura bak bu yaptığının adı da şerefsizliktir Bir gün minnet duyacaksın şarampolden yuvarladığın aşka Ben bir kere yıkıldım ve kalktım sen kalkamayacaksın asla Hayallerimi yakan kadın durmadan yenisini yakıyor Siz benim gençliğimin intiharıydınız ama onu bile beceremediniz Ne yaşadığım belliydi ne öldüğüm fakat şu saatten sonra Beklentim yok ve adam mevzudan uzak Gülmekten yanaydım ben ve bunu bana çok gördün Ben ne yandım ne söndüm lan arafta kalanı yaşadım Sen nefretime komşusun koca bir ömrü sömürdün Giderken bir kere çarptığınız kapının her gün köpeği olmayın Efkârım sahile vurdu, galiba ben bir denizim Oluruna bıraktığım günden beri olmuyor Ve çaresizlik çok beter kapımı her gün daha da zorluyor Bana kim ne yaptıysa aklımda bir bir hiç unutmuyorum Küçücük Dünya'na sıkışıp kaldım bilerek Sen geleceğimizin kafasına sıktın isteyerek Nefissizsiniz, pisliksiniz bonusta kalleş Kafayı yedim lan besliyorum fanusta akrep Umudum daha doğmamış çocuğumdan önce öldü Umudum çocuğumdu benim ben ağlayarak gömdüm Ve katili sensin geleceğini güzelce inşa ederken Ben yarım yamalak her şeye doymuş bir aptala döndüm Kaptan: Çıksın istiyorum içimde birikenler Bugün hiç zamanım kalmamış olabilirdi Gidip gelmez dert sana seni geri vermez Seferi bir biçimde yaşlanıyoruz k ulaklarım sağır Elimdekilerden de olup yarına kar katamam Kuruyan ellerimde kan kal kalk don dön Nefis ağır nefes alışının bile bir bedeli var Deşinir heves kaplı yıldırımlar düşmez Artık eskidikçe hatıralar yerini yağmurlar kaplar Köprüler tıkanır geriye baktıkça Sona varmaz sanma geçen yılları Bu yolun tümü yokuş dik insin istiyorum Ceplerimde anılar hiç kalem tutmamışım ben bu sokaklarda Sanki hiç kanatlarımı kırmamışım da Hür olmak konusunda çok derdim var Söylüyorum sen al alma zaten beni suçlamışsın Deli kuşkulanır delil üslubun zayıf senin aklı yarım Okumadın ya bunu ellerinle hak mı sayalım Yakma sakın hey ayna yapma bana Laf yapamam git kusarım sayfalarına Kelek atma daha maske takma yoluma bakamam Onun bunun içinde oyuna yakalan Devam ettim yokuşa koşarak Ne kefareti varsa olacak o zaman Olayımızın adı gözünü kapama Değse çekip tetiği gitmek kolay gelir cana Ama değer cana ey torunum bak bunları deden yapan Tablonun tarihi tek bir an, geçen sabah