Sensizlik Özlemi

Hem kendimden Hem de senden Beni her şeyden soğuttular Hem kendimden Hem de senden Beni yarından soğuttular Yine gözlerimde yaş dimi Bıkmışım üstümde sensizlik özlemi Yine mesafeler acıtır resminle konuşurum "Bir insan ancak bu kadar özlenir" Tanrım güler mi yüzü kulunun? Bir gün yastığıma sinecek mi yine kokusu? Bir hayalim saklı bir çift gözde biliyorsun Zaten bu gidişle selam okunur Sabretmek zoruna gider mi özlemin? Bu sokaklar üzgün, dinliyor hep benden seni Bugün oturduğumuz bankta kaç şişe devirdim Keşke bir yolu olsaydı çıkıp gelmenin Seni üzüyorlar oralarda sabrediyorum Bekle bir gün karanlıklar dönecektir maviye Hep iç çekiyorum Bir sigara yakıp dalıyorum uzaklara Sen arkama geç, gününü göstereceğim tuzaklara Hem kendimden Hem de senden Beni yarından soğuttular Hem kendimden Hem de senden Beni her şeyden soğuttular Yine gözlerim kızarıyor kan çanağı Sarhoşken bir seni arayıp saçmalarım Gözlerin hiç dolmasın minik bahçem Sana söz yaralarında papatyalar açtırırım Olur ya gidersen bir gün mecbur kalıp Giyersem beyazları uğra mezarıma Temizleme kuru otları sızlamasın ellerin Ben seni o gün de ayakta karşılarım Konuş benimle sevgilim anlat derdini Yemin ederim bilirim derdini derdim Başını koy mezar taşıma omzum gibidir Güneş çekilir mermerden kasvet geldi mi Bir gün rüyanda beni görürsen eğer Yağmurlar camına vurursa keder Bir fotoğraf ayır olur mu o günler için Bazen kavuşmanın yolu ölümden geçer Hem kendimden Hem de senden Beni her şeyden soğuttular