Yorgunum

Artık hislerimde başka bir sen var Sorun bende galiba ufukta hep bir keder var Bugün oturup düşündüm bu yaşta çaresiz ölümü Çok olmuş unutalı mutluluğun doğum gününü Meğer hayat hep üzenlerin ağzına bal çalmış Bütün kötü insanların kabul olmuş dilekleri Zirveye taşıdığım kim varsa yavaş yavaş alçalmış Bir mermere adımın yazılmasını bekliyor sevdiklerim Unutmaksa hayal şimdi gördüklerimi boşver Seninle umutlandım gitme şimdi koş gel Şu mutluluk kaç beden? Durmuyor hiç üstümde Gözpınarlarım kurumuş akmasınlar boşver İçimde sabahlardın o yüzden uyku problemim var Densizin biriyle hata edip dertleştim Çok güzel rüyalar görüyorum garip saatlerde Bir yanımda minik kızımız bir yanımda sen var Sen beni en çok aldandığım yerden vurup Korkma iyileşeceksin dedin Buna gerek yoktu sevgilim Nasıl kıydın sen bana? Ben seni en çok kırdıkları yerden sarıp Korkma iyileşeceksin dedim Buna gerek vardı sevgilim Kıyamazdım sana Uyku haplarının prospektüsüne ismini yazdım Boynumda bir kolye, duvarlarda resmin var Ben sıcak bir yaz güneşi, sen Ankara ayazıydın Gözlerin agora meyhanesinde yetmişlik açtıracak Aynı şehirde yaşasanda hasret kaldığın biri olur bazen Aynı ezan sesini duyarsın hem Dualar da aynıdır hem İçimde koca dirhem vuslat Sever miydim hiç seni hüzünden korksam Gece olunca başlamıyor dertler yanlış biliyorsunuz Günün aydınlık saatinde içinde dert, içinde kasvet İçinde kusur yok aşkımın istiyorsan terk et Nefes aldığıma bakma aşkım gömmüşüm naaşımı Yorgunum ve bu yorgunluk hiç bedenen değil Hadi kalk pencereden bak şimdi orda mıyım, değil İşte bende seni görmesemde hergün baktım bu Amına koyduğumun penceresinden Aşk dokunmak değil Bezmişim, yorgunum ve saçımda aklar birikir Gezmişim sokağında, katli vacip kibrin Gel acıya apartman dikelim Bir dairesi senle benim olsun Sana söz ben seni o evde de mutlu ederim Beklentin az olursa üzüntün de az olur Asma yapraklarına senden bahsedeceğim bu bağ bozumu Neydi o söz? Beyaz giyme toz, siyah giyme söz olur Sen beyazlar giy kadınım bırak söz olsun