B'sen Kal

Bir insan her şeye üzülür mü? Gördüklerimi kabus ettim gecelerimi uykularca parçalara bölüp.. Biraz istemiştim oysa yalnızlığı, şimdi hayatımın kalanına yetecek kadar yalnızlık! Bana gülme demiştim alışırsam üzülürüm Bu kentin sahili kalp kırıklıkları ve hüzünlü.. Kaç dilek dileyip gel istedim, benden giderken bunu çocuk halim bilmesin Yağmurları tanıyamıyorum gözlerimde yaş var Bilseydim büyümezdim güzeldi 18'li yaşlar Her gelen çok severdi gitmeyi istemez Hani nerede beni başkasından çok sevenler? Yalan olduğunu bilipte inanmak.. Güven biriktirdim gönlümde istersen inanma! Dünya kurdum her gelene şimdi boş binalar.. Sakiniyim dünyamın yalnızlık çöktü bir anda Kapama hüzün bana kapılarını, sana geliyorum yine yaralı.. Başkasına gidersem söz ver bana bi sen kal darılıp.. Kapama hüzün kapılarını, sana geliyorum yine yaralı.. Başkasına gidersem söz ver bana bir sen kal darılıp.. Zamanla ağırlaştım bir hasta gibi Beni seven herkes neden bir yasta gibi Merakta gibiyim gidenlerim iyi mi? Bana kalan kimim var ki beni benle iyi etsin Hüznü sarkıtıyorum dudaklarımdan Biraz gülmek istedim kalan umutlarımdan Yarına çıkan var mı? Dününde kaybolmadan Yazmak bitmez yazdıranlar da huzur bulmadan Benimle kal dedim birlikte yaşlanalım.. Çıplak ayak yürüdüğüm yolda kalp kırıklıkları Yeni bir yara açmak için eskisini kapatmalı Onca savaş verdim de hiç birini kazanmadım! Şehirlere saklandım seni üstünde bulup edip Yağmurunla ıslandım göz yaşımla bir edip Sen gidiyorsun diye yalnızlığımı kutlamadım Işıkları kapatın.. bu şehri de terk ettim!