Ölüm Yolu

kaçıncı sigara ardı arkası kesilmeyen gözlerimde bitmeyen bir filmi var sonu mutlu bitmeyen mutluluksa yetmeyen kalbim diren fazla mı büyüdüm nedir bu derdim bitmez yaşıma saklandım kimse dokunmazdı ellerim kadar kalbimde soğuk artık nedenlerse yalanmış yıllarıma bulaşık kimi insan çıplak kimisinin ucuz kumaşı başkasına hayır dedi ortamın kaşarı oldu benimde başarı dediğim sigara içmek oğlum bir ara unutkandım yüzümde tebessüm yaşamaya grev hakkım uyku vakti döngüm koca bir şehri düşün içinde mezarları içinde yatanların yakını kazanları yarına açar güneş belki yakar kalanları bu yüzden anlatılır hep aynı masallarım koştuğumdan yorulmadım yada yokuştan sürre al arzularıma sürgün yedi insanlar yaşadığın hayat gibi ölümde yarıda bırakır mı özlüyorum... bazı bazı bitmeyen bazı anlarımı sokağıma kadar hüznü gelir basar karanlık içimin lambaları aldı hasar bugünse pazar bak dışarısı hayat dolu her yarın yeni bir gün banaysa ölüm yolu savaşım silahsız ortasında bense yalnız tüketemez yağmurlar bulutları apansız sokaklarda yalnızlığımın çaresizliği kaldı gözler üstümde değil cebimdeydi atlım cürmün kadar yak ki menfaatini görelim hayat zorladıkça döndürmez değirmeni bazen egolar değil insanlar ister eğilmeni hayatın kahramanı şaibeli süpermendir ne var ki bir yokla hiç yoktan terk edildim istemedim sormanı söndümü içimde ki cehennemim nemden dolayı değil emekti alnımda ki terim unutmak için çabalamadım olduramadığın yerini muharabemin en solgun rengiydi saks mavisi mahallemde herkes delilerin abisi delillerin karartılmış gerilmense anlamsız bendim göremediğin tek kişilik hücrenin katili kimine göre zenginim kimine göre sorunsal yinede bitirmez içimi geçmişteki umutlar kuruntularım fazla her an ansızın yoklar ölmediğime şaşırma henüz denemedim ondan sokağıma kadar hüznü gelir basar karanlık içimin lambaları aldı hasar bugünse pazar bak dışarısı hayat dolu her yarın yeni bir gün banaysa ölüm yolu