Sonsuzluklar

nerdesin? eski resimlerimizide yaktın mı? kalabalıklarca yalnızlıkta sarhoş kaldın mı? sensiz ayılmadım ayıklığa yokluğunun sarhoşuyum günlerce hayal kurdum gel diye rüyalarıma yok... yüzümde gülmeye dair hiç bi eylem mutluysan şimdi yanında ki o piçle evlen ben kapattım aşkımı duygularım satıldı devren iki yakamda adınla unutturmaz seni evren yinede hayat yerine yeni birini sundu - istemedim dünüme bugünün yarını olur musun - diyemedim yanıma kalanı yarına köle edemedim - sen gibi affet yüzün düşmüş kahpeliğine karşı sana orospu diyemedim gülünce dünyanın bahçelerine doğardın kabul ettim ayrılığını dünyanın yabancısıyım el oldun şimdi elimi tutup söz verirdin ne de çok gitmemek istediğini dudaklarımla mühürlemiştin dönüyor dünya, batıyorsun ufukta kal yanımda kal yarımda lanet etmedim yokluğunda sönüyor yangılar, sana mutlukluklar al yarımdan al canımdan bana yine sonsuzluklar her nefeste ölümü dilemek kolaymış yarını dilime dolamadım affet sade senle ukalayım boş baktım aynama sen bastım yarama yinede acımı alamadın önemi var mı kime haksızım söz verdim ağlamam, gidersen gülemem de yüzünde açsın güller diye bi başkasını çok sevme zordu anılarını temizlemek günlüklerden cümlelerle konuşma yeterdi iki kelime etsen şimdi kim gözlerine aşkın rengini verir dünya dönmez sevgiyle kırılırsa ekseni çocukluğumda bıraktım en sevdiğim hallerini karla karışsın yağmur sen bırakma ellerimi lutfettiğin yokluğunla konuşuyorum uzun zamandır hayat pay ben payda mutluluk kalandır sataşma bana, lanet etmiyorum uzun zamandır kimi hikaye anlatır kimi kendi masalına yazarmış