Kırık Camlar (feat. Kezzo)

Kalbimin eşiğinde kemikten bi mermi Bastırıp acı veriyoken, gülmek öyle yer mi? Ölmek en değerli şey olsa hayata değer mi? Bilmiyorum. Peki annem öyle der mi? Kalem kolumun altında bi dost bi yol. seyir Halindeyken karanlıktı uzaktaydı şehir Hayatım ölüme akan kocaman bi nehir Nasıl anlatiyim vücutta dolaşırken zehir? Gökten bi melek inip omzuma yaslandı Kader değil bence bütün bunlar raslantı Sırada yaşlılık var ergenliği atlattım Tek öğün yetiyor ve yapmıyorum kahvaltı Aynı yolun yolcusuyuz, çok garip bi saplantı Gökyüzü isimli bıçak göğsüme saplandı Öldüm zannederken tekrar canlandım ki Etrafta toprak ve biraz kan vardı Kan var, elimdeki camlar kırık Dilinde yalanlar, inanma sen insan sanıp Kan var, elimdeki camlar kırık Dilinde yalanlar, inanma sen insan sanıp Pes edip kalbim durdu bir an için Ürktüm her bi ses duyduğumda irklidim Karanlık oldu evrenim geçmişimi özledim Mektup olurum yeterki aydınlığa gönderin Söz verip dönmeyin sizde bende ölmeyin Yalnızlığımı bölmeyin kalabalığı görmiyim Seven kalpse hassas olmaksa suçu Sevilen hapse o halde. Adalete ipucu Saati kurdum tonla hap yuttum ve uyudum İntihar diildi sonum uyanıcamı biliyodum Deliyim evet ama kendimi öldüremiyorum Ne yazıkki vazgeçemiyorum bu boktan hayattan gidemiyorum Kimi zaman çok severim kimi zamansa karalarım Sinirlendiğimde kendimi paralarım abartıp yaralarım Vazgeçebilmek için kendi dünyamı yarattım ben Ama birazcık şans için her elde yeniden zar attım Kan var, elimdeki camlar kırık Dilinde yalanlar, inanma sen insan sanıp Kan var, elimdeki camlar kırık Dilinde yalanlar, inanma sen insan sanıp Kan var, elimdeki camlar kırık Dilinde yalanlar, inanma sen insan sanıp Kan var, elimdeki camlar kırık Dilinde yalanlar, inanma sen insan sanıp