Sokak Şairleri (ft. Rapublix)

Araf Yaren Verse: Bak uzaklara, dal ufuklara Nedendi her kaçışta sığınmak satırlara? Neden mi her satırda boğulduk hatıralara? O denli yorgunum ki vurulmuşum kuşlara… Ben aldanışlara, kapılmışım satışlara Tutulmuşum yarışlara bu dünyanın ortasında Sefer tasında, kuru ekmek soğan da olsa Soran da olsa hâli, hatrı, hepsi yalan ya… Açılır mı kapılar, kaybolmuş anahtarı? İlacımı aldığımda biraz rahatlarım Her zaman da söylüyorum 'kırılmış kanatlarım” Hayatı kendince selamlayan bir sanatkârım Aşikâr ithamlarım ve bir okadar da manidar Sahne dar gelirdi bazen ve parti patlar Düşer suratlar, yıkılır umutlar Sokak şairlerini yine sokaklar anlar… Rapublix Verse: Dün de var, gözümde yarın, yanımda yok yarım Ellerimde güllerim bu dünlerimden aldığım Masal misali sevgi sal, düşün bir gör yanımda kalma Ben derim yaramdan al rüyalarım nehirde sal Gözlerimde gör hüzün dizimde yatma naram oldun Gözümde korkum oldun, bak gözümde böyle soldun Her günümde kör kütük hayat dedik ve akşam oldu Bak hayata inandım, inandım ve yoktu doğru Ufka doğru bir güneş ve istesem ben hep düşeş Düşümde gördüğüm yarınlar ellerimde hepsi leş Bir tek günümde gör yalanlar hep benimle kalbi deş Sen hep benimle ol be eş, dışarısı hep çakal ve keş! Gidince sonucu matemim birinci dileğe mabedim Derin değil ki ben derim, benim değildi elllerin Ve deymeyin derin yaram, derin vurandı hatıram Bu dünlereydi istifa ve mutlu ol bu son duam…