Girift

Bir şizofrenim ama bana yok ses boş beleş Insanlar çevremde koşarken suratının ortasına kroşe Bu gezegenin içi gibi kafamında içi dolu bok hep Uzatma tabancamı doldur sakıncalı dostum delinmedi post ama zedeleniyor hep Çekip alıyor beni gözü kara lanet çekip atıyor beni yanıyo metanetim of Çatışma mesafeli ol Alış ve cesarete boğ Beni durdur hazırla zehirleri sonuncu kadehime koy Neden demiyor zamanla giden geliyor Neden bitiyor ,neden deniyorsun? Gelen gidiyorda bu denli Nedenle yeter demiyorsun? Alıştım o tertermiz hisleri kirletip iç renkleri sil Çevir tüm çarkları şansını bil devir tüm tabuları yık ve rezil Bir tavırla kaçır tüm keçileri bitir kafanda yitirdiklerini peşin Herşeyi yak bi kumarbazın elinde zarlar hep istedikleri kibirde Silindi resimler iç geçirdi işim bu peşimde ki pislik his delirmiş Filizleniyorken düşler isterim dik durmakta dizlerim pis! Tabi Krizlerin içinde ruhum bak doğruyu bulamıyoken Düşünmemi istiyor kaygım bak gülüşleri karalıyoken Beni bana bırak olmaz ihanetim hiç bu gezegen içi bana kara bi hapis Yukarısı dibim! Burası kritik! Üzerim gökyüzü ama kara bir bulut vur üç iki bir Bir düzenim olamaz güzelim bana bak saçı ve sakal Ak bir adam düşer hep ayakta kalamaz Bi serüveni yok deli dolu hep tek yürekte yara var! Ben istediğimi alcam istediğini söyle moruk yolun sonu elbet benim istediğime varcak Yancak tüm ışıklar konuşsanda arkamdan alçakca kaltak Bu şehir benim hayatımdan çaldıkça yıllar Yılmak yok asla yıkılmak yok aslan kırılcak bu kalp daha yandıkça hırsla Nefesler daralcak yavaşlarsa dünyam Dünyam beni bırak vakit yok Düşüyorken gözlerimden geceler Üzgünüm geri gelemem Yaşıyorken üzerime dertler hep erkenden gelcekler Dünyam beni bırak vakit yok Düşüyorken gözlerimden geceler Üzgünüm geri gelemem Yaşıyorken üzerime dertler hep erkenden gelcekler