Dizelere Göm Şair Beni

Şiir denizin değdiği yerde durur Ayakların üşüdüğünde duyduğun ürperti Mavidir kuşkusuz duy derim gülersin Sen güldükçe deniz çoğalır Ellerim ellerim çok çekti Ellerime martılar konsun Gözlerim gözlerim çok çekti Gözlerime güneş vursun Gömülmesin ölmesin sevgi Dizelere göm şair beni Beni toprak almasın Beni kefen sarmasın Üstüme taş konmasın Kalıt olsun sana sevgi Dizelere göm şair beni Gün dediğin güneş batımı Ölüm dediğin kurşun sıkımı Sevgi dediğin evren bitimi Dizelere göm şair beni Beni toprak almasın Beni kefen sarmasın Üstüme taş konmasın Kalıt olsun sana sevgi Dizelere göm şair beni (Ve aldı şair) Gömütlenmeyecek doğurduğun sevgi Dizelere gömdüm kardeş seni Şiir : Kıvılcım Vafi - Müzik : Arif Kemal Güner - 1990