Şehidin Destanı

Hükmü var güneşi örten yüzlerin Yapışır soğukluk bir nasır gibi Murat'ın alnından öpmekse seni Güneşi koynunda sakla sır gibi Yıldız için açıp korkma kardelen Kan rengi gölgeni yakma kardelen Geceler ayazlanır yaprak oynamaz Senin dallarına kızıllık düşer Buzun terlediğine kimse inanmaz Bilmezler içinde bir garip pişer Baharı yazlara ekle kardelen Beni zemheride bekle kardelen Bağların üstünde çığ gibi geçti Gördüğün bahçıvan hissizliğini Bülbülün dilini doğradın geçtin Seyrettim güllenin sessizliğini Sen olsa feryadım dinmez kardelen Bunu yaşamayan bilmez kardelen Kıskanır kökünü bir gün sökerler Muhabbetten öte bir hasret kalır Güneşin üstüne toprak dökerler Kan süzer kâinat ruhlar ıslanır Yüreğin dalında kaldı kardelen İçimi bir korku aldı kardelen Ben Anadoluyum sen toprak yüzlüm Erenler kokuna aşına senin Bir gün ayırmaya gelirse ölüm Kendimi bağlarım naşına seni Ayrılıktır ölüm asıl kardelen Ben nasıl yaşarım nasıl kardelen Sen olsa feryadım dinmez kardelen Bunu yaşamayan bilmez kardelen Bilmez kardelen Bilmez kardelen