Ne Zormuş

Meğer ne zormuş unutulan olmak Gözyaşlarım yağmur gibi akarken gözlerimden Gitme diyememek ne zormuş Yangından kalan küller gibi Sahibsizce savrulmak ne zormuş Ulan insafın vicdanın da yokmuş Böyle bir başına kalmak Ne zormuş Allahım ona ben delice bağlıydım Uğruna ömrümü korkmadan harcadım Kendi yok bir resim avundum ağladım Çok zormuş severken ayrılmak anladım Bir daha sevemem kimseyi ben gülüm Her geçen gün zehir oluyor büsbütün İnan ki önemi yok böyle yaşamanın Mutlu ol bu gece son defa ölürüm Böyle mi ayrılmayıldık bi veda etmeden Sonradan mı sevmez oldun neden kadın neden Başka birinde miydi aklın ellerimi tutarken Başka biri mi vardı o gözlerinde bana bakarken Yazık değil miydi senin için atan bu kalbime Yazık değil miydi harcadığın garip ömrüme Üzülmez misin ben ölüp gidersem senin için Toprak alıp giderse yanmaz mısın benim için Bir meçhule yelken açtım herşeyden habersiz Gel yüreğim gitmeliyiz bu sefer nedensiz Her defa bakan bir olmadık mı gidenin ardına Şimdi ağlasın bu şehir eski günler hatrına Nereye baksam her tarafta onun gülen gözleri Gitmiyor kulaklarımdan o yalan sözleri Kadehlerde arıyorum teselli olmuyor bana Bir mezarda bulursun beni en güzel hatıra Allahım ona ben delice bağlıydım Uğruna ömrümü korkmadan harcadım Kendi yok bir resim avundum ağladım Çok zormuş severken ayrılmak anladım Bir daha sevemem kimseyi ben gülüm Her geçen gün zehir oluyor büsbütün İnan ki önemi yok böyle yaşamanın Mutlu ol bu gece son defa ölürüm