Saat On İki

İmkansızdı Geceyle gündüzün karışımıydı sanki Var ile yok arasında gidip gelmekti Sevmekti ama beklemekti Sınırsızdı özgürlük gibi Rüya gibiydi hep tersine Kaç bahar geçti bak haberin var mı Söylemem kimseye o bende saklı Kapattın yolları bi çare var mı Bu hasret ömrüme yeter mi bilmem Gönderin yarimi gönderin yollar Bitirdi ömrümü bitirdi yıllar Gönlümü rüzgara emanet ettim Savurdu yerlere toz oldu dağlar Elimden tut düşersem hayallerim kaybolur Bağırsam duy sesimde gözlerin vuku bulur Beklemekte nankör yok arayıp sorduğun Çağırsam gel belki de son isteğim olur Sokakların şairiyim ceplerimde umudum Sen ve kalbin eşkiya mı çalmayın gururumu Ben gecenin kör tarafı ölüm değil korkum Her sokak polis dolu hayallerim vuruldu Gönderin yarimi gönderin yollar Bitirdi ömrümü bitirdi yıllar Ne varsa aldı gözlerimde bir kaç damla Yenik düştü kalbim senle olan savaşta Değer miydi kurşunların ortasında kaldım Ben yazarım sende dinle yüreğin varsa Bütün yolları çıkmaza soktun Kaçıncı sokaksın adresin yok mu Kaç bahar geçti sensiz Yoksa gelmeyimi unuttun Ah deli gönlüm ah Yine gece yarısı 'Saat Oniki oldu... Kaç bahar geçti bak haberin var mı Söylemem kimseye o bende saklı Kapattın yolları bi çare var mı Bu hasret ömrüme yeter mi bilmem Gönderin yarimi gönderin yollar Bitirdi ömrümü bitirdi yıllar Gönlümü rüzgara emanet ettim Savurdu yerlere toz oldu dağlar