Dinleyin Efendim (Fareler)

Dinleyin efendim bir sohbetim var Hep şayan-ı destan oldu fareler İkamet-i dava şikayetim var Belimi beş yerden kırdı fareler Kıtlığın elinden çok çile çektim Harcadım, evimi başıma yıktım Temin-i idare bir tohum ektim Yetmeden göğ iken yoldu fareler Kazması küreği beş dişi de var Çadırı direği şiltesi de var Ordu komutanı binbaşı da var Geldi bölük bölük kondu fareler Nerde bir bozartı görse yetişir Kimi hona gider kimi bölüşür Geceyi gündüze katar çalışır Kahraman tezgahı kurdu fareler Gönül ne gezersin sıçan avında Ellisi destede yüzü yığında İki bölük koydu dört kulağında Tarlayı ortadan böldü fareler Gördüğü insana dalaşmak ister Hemen karşı koyup söyleşmek ister Mültezimler ile uğraşmak ister İlkbahardan behi verdi fareler Toplanıp bir meclis olur akşamdan Durur konuşurlar ince makamdan Ne Müdürden korkar ne kaymakamdan Nizam defterini dürdü fareler Bir gün keşf ederken ev eşyasını Bulgur çuvalında duydum sesini Güç ile öldürdüm bir tanesini Kolorduya haber saldı fareler Dinlen farelerin ferasetini Çete başlarının cesaretini Tamam kuşanmışlar cenk aletini Geldi bizim eve doldu fareler Gizlendi kediler tor da kalmadı Bir karşı koyacak er de kalmadı Kaçıp kurtaracak yer de kalmadı Mal-ı ganimete daldı fareler Önlerine bir taş atmadım hele Yalınız bir yere gitmedim hele Serbestçe uykuya yatmadım hele Belki beni bile yerdi fareler Emsali'm bundan da çektim çok elem Bir diyecek söz kalmadı veselam Hasıl-ı şikayet hülasa kelam Harap etti bizim yurdu fareler