Ey Padişah Ey Padişah

Ey padişah ey padişah Çün ben beni verdim sana Genç ü hazinem kamusu Sensin benim önden sona Evvel dahi bu akl u can Seninleydi asl iken Ahır gerü sensin mekan Uş varırım senden yana Senden sana varır yolum Sana seni söyler dilim İlla sana ermez elim Bu hikmette kaldım tana Bu hikmeti kim ne bile Bilse dahi gelmez dile Bu ah ile bu zar ile Gözüm yaşı nice dine Dursam seninle dururam Baksam seninle görürem Her kancaru kim yürürem Gönlüm yönü senden yana Sensin bana can u cihan Sensin bana genc-i nihan Sendendürür assı ziyan Ne iş gelir benden yana Söz söyleten dilimde sen Hükmeyliyen içimde sen Alıveren elimde sen Cümle işim önden sona Şöyle yakın olmuş iken Görmez seni bu can u ten Kim geçiser bu perdeden Kim mani olur hükmüne Aşık sana tuttu yüzün Unuttu cümle kendözün Cümle sana söyler sözün Söz söyleten sensin yine