Ağır Ağır (Üstadından Öğüt)

Üstadından öğüt istersen gönül Var otur yanında kal ağır ağır Herkesin ağzından akmaz şeker bal Düşünde edebin al ağır ağır Bakarsın yok iken var olduk neden Vücut yavaş yavaş tam olur beden Çekirdek topraktan biten bir fidan Büyüdükçe açar dal ağır ağır Kimi gider bir namerde kul olur Kimi fakirlikten yanar kül olur Yağmur yağar damla damla göl olur Kimi böyle yığar mal ağır ağır İşini acele eyleme hemen Biraz sebreyle ki devrolsun zaman Aleme bak sen de al elen keman Elin arkasından çal ağır ağır Kötü işten vazgeç kimse kınamaz Terk et edavatı baktın yaramaz Bakarsın bir kimse hasır bulamaz Sonunda da giyer şal ağır ağır Zülali perinden öğüt al bari Başın aşağı tut bakma yukarı Günde yüzbin çiçek döşüren arı Kovanında yapar bal ağır ağır