Gökkuşağı

Ellerimle gömdüklerim defterimde saklı Benimle olmayanlar hep benimle kaldı Gelecek hayallerime geçmişimden baktığımdan Hayatımda hiçbir zaman gökkuşağını tatmadım Saatler hızlanırken kalbimi yokladım Bi parça huzurdan sebep hayattan kopmadım Yapraklarını yolduğumdan hiç papatyam olmadı Ben yüzüme yağmur değmedikçe toprak gibi kokmadım Ciddiyetten uzak git diyende vuslat Başıma yıkılmıştı kimde evimi bulsam Çamura bulanmıştım kimde toprak olsam ve Korkularıma sarıldım ya bi gün unutursam? Doğdum ben bilmek yerine anlık umutlardan Üstüne bastığım bu kanlı çamurlardan Var oldum hayallere feragat edilen haklardan Cinnet eşiklerine inşa edilen hayatlardan Yoruldum kendi ayaklarıma kendim dolanmaktan Hedefi muamma bi okyanusta yol almaktan Duruldum en sonunda vazgeçtim yanmaktan Her şey net aklımda sadece yazmak var Ağustosun ortasında yaprak dökümleri Canlı tuttum ölümleri ölüm yıl dönümleri Ne olsam hatırlarım mutlak öldüğüm yeri Boğaza karşı sigara yak ve kutla kördüğümleri Kalbe değer verdikçe denklemin çöker Kimse derinlerini tanımıyordur aslen Gecenin köründe beklentiler söner Ve varken olmadığını sorgularsın bazen Çok yendim çok yenildim ama Kendimi kaybettiğimde bulabildim Çok derdim yok derdim ama Sebebini fark ettiğimde buna değdi Çok yendim çok yenildim ama Kendimi kaybettiğimde bulabildim Kalbe değer verdikçe denklemin çöker Kimse derinlerini tanımıyordur aslen Çok derdim yok derdim ama Sebebini fark ettiğimde buna değdi Gecenin köründe beklentiler söner Ve varken olmadığını sorgularsın bazen Çok süründü bataklıkta Bu çocukluğum dediler gömlek çok deliye Nedeni belli sonucu muamma bir biçimde Akla karayı şaşırmış bi kalabalık var içimde Çok yürüdüm karanlıkta Sonu görüyorum asla dönmek yok geriye