Gece Nöbetleri

1.verse Ellerin artık yanımda öyle durmasın En büyük silahtır bi kadının susması ! Gözlerin okyanus bende senin kumsalın Dalgalar artık kalbime daha sert vurmasın Aşkı kazanıp hiç ben alamadım emeğimi Yağış alan gözlerim, andırır dağın eteğini Unutmak istemem, bu yüzden sana susarım Ben kalbimi sana açarken, sen açtın eteğini Geleyim desen açarım bak yeniden kalbimi Sıcak değilim ben çünkü güneş kadar acizim Nabzımı ölçün inan ki kalbimde o atar Bilinç altıma vurdu hep gözlerinin tacizi Başımda ağrı ve kalbimde azcıkta sızlanma Kendine bana sakla aramızda sır kalmaz Önümüzde milyonlarca asır varsada inan ki Aşk denen şey ömür boyu yıpranmaz Nakarat 2x Mecalim kalmadı dayanamıyorum artık. Bak yorgun düştüm anla zalim yâr Gece nöbetlerinde suskunum sensizliğe... Gökyüzüne bir bak oradan yağan kar nasıl? İnsana yaramıyor belki sevgininde fazlası Kağıtlarımı harcadımdan beri kalemde faydasız Sen ikiye bölünen elmanın yüzdelik paydası Gece nöbetinde ben bekledim sen vefasız Gözlerine perde indiğinde rüyayı ne sandın? Gözlerimin musluklarınmı bu akşam kapadım Aşk mutlulukla geldiğinde kalbe devadır! Geceler benim sen sakın bölme uykunu 7 kıta birleştiğinde dünyayıda durdurup Yüzümü asıyorum rüzgalar eserde Belki benimde şu akan gözyaşımı kurutur Dudağımda bal tadı görüntümün aynası Uyandığımda lambanın BİZİMLE yanması Doğalken şimdi başka ellerdesin tabi O piçe koyarmı bilmem kokumun teninde kalması!