Bu Adam Fezadan

Yorulmuşsun, terk edilmişsin de Üstüne elinden tutan yok Sıkıntı yok Aldatılmışsın, sevdin sanarken Kaçırmış son treni de koşmaz Kaybetse de ne fark eder Bu adam fezadan Ona koymaz ona koymaz İki cennet arasında yaşıyorsa Yıkık dökük, ıslak avuçlarınla Düşüyor gibi durur ayakta sıkıntı yok Çok yalnızmış Pek kararlıymış Başı yerde yüzünde ay var Yalanım varsa kahret beni Bu adam fezadan Anlamazsın anlamazlar Üstü yara, güller açmış her yanında Güler oynar ağlamazdı, ağlamaz Bu adam fezadan Fezada, fezada O bilir bir şey Ne o kim bilir Vurdu mu güler Hoş gibi gelir O olur gibi Kimse bilmiyor Kimse bilmedi.